Η Μαρινίκη Κολιαράκη αποφοίτησε το 2014 από τη Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του ΕΜΠ με κατεύθυνση φυσικού, διδάσκει φυσική και είναι Υποψήφια Διδακτωρ της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Η/Υ με ερευνητικό αντικείμενο την ανάλυση ιατρικών δεδομένων στον τομέα των νευροεπιστημών.
Ποια είναι τα αλληλέγγυα σχολεία
Τι είναι και τι θέλουν τα αλληλέγγυα σχολεία;
Η αδυναμία πολλών συμπολιτών μας να καλύψουν τις δαπάνες για την εκπαίδευση των παιδιών τους, οδήγησε σε πολλές αυτοοργανωμένες πρωτοβουλίες που παρείχαν εθελοντικά μαθήματα ενισχυτικής, ξένων γλωσσών, αλλά και μουσικής και άλλων καλλιτεχνικών μαθημάτων. Πρώτος στόχος αυτών των πρωτοβουλιών είναι να αποτελέσουν ανάχωμα στην όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Παράλληλα όμως, θέλοντας να κάνουν συμμέτοχους τους γονείς και τους μαθητές σε αυτή τη δράση, έγιναν χώροι δοκιμής ενός πιο δημοκρατικού τρόπου λειτουργίας, λαμβάνοντας αποφάσεις μέσα από μικτές συνελεύσεις μαθητών, γονέων και καθηγητών αλλά και διοργανώνοντας δράσεις αλληλεγγύης και πολιτισμού, μέσα από τις οποίες καλλιεργούνται και πιο ισότιμες σχέσεις μαθητών και καθηγητών.
Από το 2015 ξεκίνησε μια προσπάθεια συντονισμού και επαναπροσδιορισμού του ρόλου και του χαρακτήρα των αλληλέγγυων σχολείων. Επιστέγασμα αυτής της προσπάθειας είναι το πανελλαδικό συντονιστικό αλληλέγγυων σχολείων, στο οποίο σήμερα συμμετέχουν 8 αλληλέγγυα σχολεία, από την Αθήνα, τον Πειραιά, την Ξάνθη και τη Θεσσαλονίκη. Μέρος του συντονιστικού είναι και συλλογικότητες που δραστηριοποιούνται στην εκμάθηση ελληνικής γλώσσας σε μετανάστες. Τα σχολεία μεταναστών ξεκίνησαν περίπου το 2006 και μετέφεραν τεχνογνωσία και εμπειρία στα υπόλοιπα αλληλέγγυα σχολεία, που ξεκίνησαν στην πλειοψηφία τους το 2013.
Τα αλληλέγγυα σχολεία θέλουν να διευρύνουν και να εμπλουτίσουν το δημόσιο χαρακτήρα της παιδείας. Είναι μια πρωτοβουλία για να αξιοποιήσουμε το δημόσιο χώρο και να επανεφεύρουμε την έννοια της κοινότητας, που στην ελληνική επαρχεία μπορεί ακόμα να υπάρχει σε ένα βαθμό, αλλά στις πόλεις μας έχει χαθεί. Να διασφαλίσουμε την ισότιμη πρόσβαση στη μάθηση για όλη την κοινωνία, ανιχνεύοντας παράλληλα τις ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ανάγκες, ανάλογα με τον τόπο και την εποχή.
Το όραμα των αλληλέγγυων σχολείων είναι ένα δίκτυο αποκεντρωμένων, αυτόνομων και μη ιεραρχημένων εκπαιδευτικών κοινοτήτων, που θα λειτουργεί υποστηρικτικά προς το δημόσιο σχολείο και το οποίο θα καλλιεργήσει μια νέα κουλτούρα, πιο δημοκρατική στο περιεχόμενο, τις εκπαιδευτικές μεθόδους και τη λήψη αποφάσεων. Οι φορείς αυτής της κουλτούρας είναι οι καθηγητές, οι μαθητές και οι γονείς που δρουν στο αλληλέγγυο σχολείο και αυτοί τη μεταφέρουν στο δημόσιο σχολείο, που θέλουμε να είναι ο κύριος φορέας εκπαίδευσης.
Το διήμερο των Αλληλέγγυων Σχολείων
Στις 16 και 17 Ιουνίου το πανελλαδικό συντονιστικό των αλληλέγγυων σχολείων με την υποστήριξη ερευνητών και παιδαγωγών από την Ελλάδα και το εξωτερικό πραγματοποίησε ένα διήμερο συζητήσεων και εργαστηρίων με σκοπό να ενισχύσει την ορατότητά του, να ενδυναμώσει τα χαρακτηριστικά του και να εμβαθύνει στο ρόλο των αλληλέγγυων σχολείων.
Περίπου 500 άτομα πέρασαν τις δύο μέρες από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Στις συζητήσεις συμμετείχαν ομιλητές από την Ελλάδα, την Τουρκία, την Ελβετία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ιταλία. Η θεματολογία αφορούσε την κοινωνική παιδαγωγική, τα αλληλέγγυα σχολεία σε σχέση με τα Κοινά και την Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία, τη διαπολιτισμική εκπαίδευση και την εκπαίδευση μεταναστών και προσφύγων, το δημόσιο σχολείο και τις έμφυλες ταυτότητες στην εκπαίδευση.
Από το Λύκειο Μήλου στα Αλληλέγγυα Σχολεία
Είχα την τύχη να φοιτήσω στο Λύκειο Μήλου από το 2003 έως το 2006. Οι καθηγητές μου ήταν όλοι πολύ υποστηρικτικοί, από το σχολείο μου δεν πήρα μόνο δεξιότητες για να μπω στο πανεπιστήμιο, πήρα και ερεθίσματα, που διαμόρφωσαν την αντίληψη μου για την τέχνη και την αισθητική και πυροδότησαν το ενδιαφέρον για τα αναγνώσματά μου.
Το 2013, ζώντας στο Κερατσίνι, ως τελειόφοιτη -τότε- φοιτήτρια της Σχολής Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του ΕΜΠ, ένοιωσα την ανάγκη να συμμετέχω σε μία πρωτοβουλία καθηγητών που ξεκίνησε στη Νίκαια για τη στήριξη μαθητών, που δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στα έξοδα των φροντιστηρίων. Λίγους μήνες αργότερα ήμουν στην ομάδα των πολιτών του Κερατσινίου και νέων καθηγητών που αποφάσισαν να οργανώσουν το Σχολείο Αλληλεγγύης Κερατσινίου, το οποίο λειτουργεί μέχρι σήμερα.
Το Σχολείο Αλληλεγγύης Κερατσινίου στεγάζει τη δράση του σε αίθουσες του 2ου γυμνασίου Κερατσινίου, η χρήση των οποίων έχει παραχωρηθεί από τη διεύθυνση του σχολείου, με την υποστήριξη της σχολικής επιτροπής του Δήμου, για τις απογευματινές ώρες. Τη φετινή χρονιά είχε τριάντα μαθητές και μαθήτριες γυμνασίου και λυκείου, εκ των οποίων 16 σε τμήματα προετοιμασίας για τις πανελλήνιες και δέκα καθηγητές, που προσέφεραν εθελοντικά σε εβδομαδιαία βάση. Πραγματοποιεί τακτικά μικτές συνελεύσεις μαθητών, γονέων και καθηγητών, ενώ για τις άμεσες αποφάσεις, των οργανωτικών αναγκών της δράσης υπάρχει μια φορά την εβδομάδα διαχειριστική συνέλευση.
Το 2015, το Σχολείο Αλληλεγγύης Κερατσινίου συνεργάστηκε με το Αλληλέγγυο Σχολείο Μεσοποταμίας (Μοσχάτο) για τη συγκρότηση του Πανελλαδικού Συντονιστικού Αλληλέγγυων Σχολείων. Το Αλληλέγγυο Σχολείο Μεσοποταμίας είναι ένα πετυχημένο και δυναμικό παράδειγμα. Λειτουργεί σε έναν ελεύθερο κοινωνικό χώρο, στην Πλάτωνος 13, στο Μοσχάτο, που έχει παραχωρηθεί άτυπα από το Δήμο στο κίνημα πολιτών, που το 2006 αντιτέθηκε στην ιδιωτικοποίηση της παραλιακής ζώνης του Μοσχάτου και έχει διαμορφωθεί με πολύ ομαδική δουλειά των ανθρώπων που συμμετέχουν.
Μετά το 2011, η «Μεσοποταμία» έχει αναπτύξει ένα δίκτυο τράπεζας χρόνου και αλληλεγγύης, δηλαδή ανταλλαγής υπηρεσιών χωρίς τη διαμεσολάβηση χρήματος. Στο πλαίσιο του δικτύου της τράπεζας χρόνου αναπτύχθηκε το Αλληλέγγυο Σχολείο, το οποίο έχει σήμερα 200 μαθητές όλων των ηλικιών, σε τμήματα ενισχυτικής και ξένων γλωσσών και 50 εθελοντές καθηγητές. Πραγματοποιεί κάθε τρίμηνο μικτή συνέλευση μαθητών, γονέων και καθηγητών, στις οποίες αξιολογεί τη λειτουργία του και αποφασίζει εξωστρεφείς δράσεις κοινωνικού και πολιτιστικού χαρακτήρα. Επίσης, στον ίδιο χώρο στεγάζονται και άλλες δράσεις αλληλεγγύης και πολιτισμού (καλάθι αλληλεγγύης, κινηματογραφική λέσχη και πολύ συχνά γίνονται παρουσιάσεις βιβλίων).
Η επιτυχία του διημέρου των Αλληλέγγυων Σχολείων, έδωσε μια νέα δυναμική και ανέδειξε δυνατότητες νέων συνεργιών με συλλογικότητες της Ελλάδας και του εξωτερικού αλλά και με δημόσια σχολεία και ερευνητές.
Αν και δημιουργήθηκαν στη βάση της κάλυψης μιας ανάγκης, τα αλληλέγγυα σχολεία είναι εδώ για να μείνουν, για να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο δημόσιο σχολείο, δημιουργώντας κοινότητες μάθησης σε κάθε γειτονιά, μέσα από τις οποίες εκπαιδευόμαστε όλες και όλοι στη συναπόφαση, τη συνεργασία, τη συνύπαρξη.
Για περισσότερες πληροφορίες https://solidarityschools.gr/
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.