Madamefigaro : Αφιέρωμα στην Μήλο και την γαστρονομία της

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως όταν μιλάμε για το νησί της Αφροδίτης (της Μήλου!) το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό είναι οι παραλίες. Παραλίες εκπληκτικές, παραλίες για κάθε γούστο και κάθε απαίτηση, παραλίες για τολμηρούς, παραλίες για ρομαντικούς, παραλίες για οικογένειες, παραλίες για μοναχικούς, παραλίες για instagrammers… με τόσες και τόσο όμορφες παραλίες που θα συναντήσεις σε αυτό το νησί, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μη βρεις την προσωπική σου αγαπημένη. Όμως η Μήλος δεν είναι μόνο θάλασσα, είναι και γεύση, είναι και τοπικά προϊόντα, είναι και γλυκά, είναι και ηλιοβασίλεμα, είναι και χαλάρωση, είναι και βόλτες, είναι και πολιτισμός, είναι και φύση, είναι και φραγκοσυκιές, είναι και μεταλλεύματα, είναι και πετρώματα, είναι και κατσικάκια, είναι και κοτούλες που κάθονται πάνω στους πετρόχτιστους φράκτες. Παρακάτω θα βρεις συμπυκνωμένα σε τρεις κατηγορίες όλα τα πράγματα που προσωπικά λάτρεψα στο διάσημο αυτό νησί των Κυκλάδων και σου συστήνω ανεπιφύλακτα να κάνεις, να δεις, να δοκιμάσεις και να γευτείς, όταν βρεθείς εκεί. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο πως η Μήλος ψηφίστηκε ως το Καλύτερο Νησί της Ευρώπης από τους αναγνώστες του κορυφαίου αμερικανικού οδηγού “Travel and Leisure”.

1.    Οι Παραλίες
Εντάξει μάλλον από την εισαγωγή μου το κατάλαβες ήδη πως οι παραλίες εδώ είναι πολύ πολύ βασικό ζήτημα. Με περισσότερες από 70 καταγεγραμμένες παραλίες στην δαντελωτή ακτογραμμή της, η Μήλος βρίθει εντυπωσιακών παραλιών για κάθε γούστο. Από το άκρως επιβλητικό σεληνιακό τοπίο του Σαρακήνικου μέχρι την κάθοδο για περιπετειώδη πνεύματα στο Τσιγκράδο και από την μαγική αγριάδα του Παπαφράγκα μέχρι την γλυκιά ανεμελιά του Άγιου Σώστη, στη Μήλο θα βρεις σίγουρα μία παραλία που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις και στις διαθέσεις της ημέρας. Αυτό που αξίζει σίγουρα να κάνεις (δυστυχώς εμείς δεν καταφέραμε να το κάνουμε λόγω μποφόρ, αλλά επιφυλάσσομαι για την επόμενη φορά που θα βρεθώ στο νησί) είναι ο γύρος του νησιού, ή έστω της νότιας πλευράς, με το καΐκι ή το καταμαράν, καθώς έτσι θα μπορέσεις να φτάσεις σε μαγικές παραλίες και σμαραγδένια νερά που δεν μπορείς να προσεγγίσεις με άλλο τρόπο. Από τις παραλίες λοιπόν που μπορείς να φτάσεις με αυτοκίνητο ή μηχανή (ή τουλάχιστον κάπου κοντά τους) εγώ θα σου δείξω αυτές που μου άρεσαν περισσότερο:

-Το υπερδιάσημο -και απολύτως δικαίως- Σαρακήνικο με το άκρως επιβλητικό και απόκοσμο σεληνιακό σκηνικό και τα κατάλευκα βράχια σμιλευμένα σαν από έμπειρο γλύπτη σε μοναδικής ομορφιάς σχηματισμούς.

Η φυσική λίμνη που δημιουργείται στο βάθος της παραλίας είναι απάνεμη, ακόμη και όταν λυσσομανούν οι άνεμοι.

-Η όχι τόσο διάσημη, αλλά πανέμορφη Αλογομάντρα, η λαξευμένη από τα κύματα σπηλιά με τη φυσική πισίνα να απλώνεται μπροστά της.

-Ο επίσης πολύ διάσημος Παπαφράγκας, που αν έχεις κλειστοφοβία καλό θα ήταν να περιοριστείς στις φωτογραφίες από το ύψωμα, αν όμως είσαι έστω και λίγο χαλαρός τύπος μπορείς να κατέβεις τα σκαλιά και να βρεθείς στο πάτο του με την κρυμμένη μικρή παραλία και να κολυμπήσεις μέσα από το φυσικό άνοιγμα μέσα στο ανοικτό πέλαγος.

-Η Φυριπλάκα, που όπως θα την αντικρύσεις από τον απέναντι λοφίσκο που θα αφήσεις το αυτοκίνητο θα σου κόψει την ανάσα με την επιβλητκότητα του τοπίου της, καθώς ο υπερμεγέθης βράχος δείχνει να έχει σκιστεί στη μέση και να έχει δημιουργήσει αυτήν την υπέροχη και τεράστια αμμώδη παραλία. Ακριβώς από την άλλη πλευρά του βουνού θα συναντήσεις το Τσιγκράδο, στο οποίο θα φτάσεις είτε με μία κάθοδο για αρκετά τολμηρούς μέσα από τους βράχους, είτε με καγιάκ από τη διπλανή Φυριπλάκα.

-Η υπέροχα χαλαρή Αγία Κυριακή προσφέρεται για all day relax φάση, καθώς η κοντινή ταβέρνα είναι μία χαρά για ανεφοδιασμό και το μέγεθος της παραλίας επιτρέπει να μη νιώσεις καθόλου crowded όσο κόσμο και αν συναντήσεις εκεί.

-Ο επίσης χαλαρός αλλά μικρούλης Άγιος Σώστης έχει αρκετά σκαλάκια για να φτάσεις εκεί, αλλά αξίζει 100% την κάθοδο, αρκεί να μην έχει πάρα πολύ κόσμο.

2.    Το Φαγητό 
Το φαγητό στη Μήλο είναι κεφάλαιο εξίσου σημαντικό με τις παραλίες τολμώ να πω, αφού το νησί έχει τοπική πρώτη ύλη εξαιρετική και ευτυχώς υπάρχουν κάποια εστιατόρια, σεφ και μάγειρες που τα αξιοποιούν στο έπακρο. Δεν θα μιλήσω γενικά, θα σου δώσω συγκεκριμένα στοιχεία και συγκεκριμένα ονόματα. Πριν όμως σου πω αυτό θέλω να σου πω λίγο για τοDelicious Milos, μία υπέροχη προσπάθεια που έχει ξεκινήσει εδώ και λίγα χρόνια στο νησί και ελπίζω να συνεχίσει να γίνεται, που ως στόχο έχει την ανάδειξη της τοπικής γαστρονομίας του νησιού. Πρωτεργάτης στην ανάδειξη και την προσπάθεια για να γίνει πιο γνωστή η λαχταριστή πραγματικά κουζίνα της Μήλου είναι ο Βασίλης Παπικινός, ιδιοκτήτης του εστιατορίου Αλευρόμυλος, λίγο έξω από τον Αδάμαντα. Ο Βασίλης είναι ένας σεφ που αγαπάει πραγματικά αυτό που κάνει, έχει πάθος για την κουζίνα και τον τόπο του και κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να μάθει ο κόσμος πόσο υπέροχα πιάτα μπορεί να παράγει αυτό το νησί. Στον Αλευρόμυλο του Βασίλη Παπικικού, που αν δεν κάνεις κράτηση δύσκολα θα βρεις τραπέζι να κάτσεις αφού το μαγαζί είναι must προορισμός εδώ και σχεδόν 20 χρόνια που μετρά, θα δοκιμάσεις την μηλέϊκη κουζίνα με τοπικά προϊόντα και συνταγές ελαφρώς δημιουργικές. Μην σε τρομάζει η λέξη “δημιουργικός” γιατί εδώ θα συναντήσεις τη δημιουργία στην αυθεντική εκδοχή της και στην ουσιαστική της εφαρμογή, χωρίς κενές περιττολογίες και άστοχες φλυαρίες. Η κουζίνα του Βασίλη Παπικινού είναι αληθινά νόστιμη, έχει μία αέρινη φρεσκάδα και μία ουσιαστική δημιουργική διάθεση, που πατάει στη γη και δεν ξεφεύγει, ώστε να κινδυνεύσει να χαθεί ο βασικός πρωταγωνιστής: η γεύση. Στον Αλευρόμυλο λοιπόν θα φας Κυκλαδίτικη Σαλάτα με όλη τη φρεσκάδα του καλοκαιριού να σου μιλάει μέσα από τα λαχανικά που έχουν κοπεί από το διπλανό μποστάνι και την πεντανόστιμη τοπική ξυνομυζήθρα και το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο στη σωστή ποσότητα που χρειάζεται κάθε σαλάτα. Φλαούνα Μηλέικη του ονείρου με χειροποίητο ανεβατό ζυμάρι, που κλείνει μέσα της τοπικά χόρτα, μυρωδικά από το βουνό και χοιρινή τηγανιά, που είναι η προσθήκη-πινελιά που δίνει σε αυτό το παραδοσιακό πιάτο τη μοναδικότητα της γεύσης του (βλ. παραπάνω φωτογραφία).

Τα παραδοσιακά Πιταράκια που θα βρεις στα περισσότερα εστιατόρια του νησιού, εδώ είναι τόσο αέρινα και καλοφτιαγμένα, με το χειροποίητο φύλλο τους να αγκαλιάζει το πεντανόστιμο Λαδοτύρι και το τηγάνι να μην έχει αφήσει πίσω του καμία αίσθηση λαδιού, όπως συχνά συμβαίνει.Εξαιρετικό και απόλυτο must -taste είναι το παραδοσιακό Κρέας Γάστρας (αρνί ή κατσίκι, ανάλογα με τη διαθεσιμότητα των τοπικών κτηνοτρόφων), που αφού μαριναριστεί με λιαστό Μπελτέ Μήλου, φρέσκο θυμάρι και παρθένο ελαιόλαδο, μπαίνει με πατατούλες στη γάστρα και μένει εκεί μέσα μέχρι να γίνει σκέτο λουκούμι.

Στην ίδια κατηγορία κατατάσσω με βεβαιότητα και το Νησιώτικο Μουσακά, που αντί για μπεσαμέλ έχει μία βελούδινη και υπερνόστιμη κρέμα φάβας -πατάτας. Ίσως ένα από τα ωραιότερα πιάτα που έχω δοκιμάσει ποτέ.

Και μια και μιλάμε για πιάτα που δημιουργούν γευστικές μνήμες, θα σε μεταφέρω σε ένα άλλο εστιατόριο του Αδάμαντα, το Ζυγό, και σε ένα συγκεκριμένο πιάτο. Ο Ζυγός είναι μία υπέροχη ταβέρνα αυθεντική και παραδοσιακή, με πλούσιες βουκαμβίλιες και ψήστη που ξέρει καλά την τέχνη του.

Πέρα από τα πρώτα, που το ένα είναι πιο νόστιμο από το άλλο και  δύσκολα θα κρατηθείς σε μία “λιτή” παραγγελία, η γλυκιά κυρία Μαρίνα θα σου προτείνει την Πανσέτα Σούβλας. Λοιπόν, χωρίς πολλά λόγια, να την πάρεις και, μη σου πω να πάρεις δύο μερίδες, γιατί τελειώνει στο πιτς φιτίλι το μαγικό αυτό πιάτο από τη σούβλα και μετά θα θέλεις και δεύτερη μερίδα και δεν θα έχουν να σου φέρουν. Χωρίς υπερβολή νομίζω πως ποτέ στη ζωή μου δεν έχω φάει πιο ζουμερό, λαχταριστό, αληθινό και νόστιμο κρέας σε αυτήν την κατηγορία. Νομίζω πως αυτή η Πανσέτα Σούβλας και η ανάμνησή της θα επηρεάσει σοβαρά τη διάθεσή μου να ξαναφάω ποτέ πανσέτα οπουδήποτε αλλού. Αυτό. Και επειδή άρχισα πάλι να μακρηγορώ (συνηθισμένο γι’ αυτήν εδώ τη στήλη), θα σου αναφέρω και μερικά ακόμη εστιατόρια που αξίζει να δοκιμάσεις εν συνεχεία, λοιπόν για παραδοσιακή μηλέικη κουζίνα στην αληθινή, όμορφα απλή και αυθεντική εκδοχή της να πας στη Γαλήνη στην περιοχή Αγία Ειρήνη, για ουζομεζέ και θαλασσινά με φόντο το ηλιοβασίλεμα να πας στη Μέδουσα στην περιοχή Μαντράκια, αλλά μόνο αν έχει καλό καιρό, γιατί αν έχει κακό καιρό και πολύ αέρα, πραγματικά δεν θα περάσεις καλά και δεν αξίζει τον κόπο. Στο Ω Χαμός που βρίσκεται στην παραλία Παπικινού και γίνεται πραγματικά χαμός δεν πρόλαβα να πάω, αλλά άκουσα πολύ καλά λόγια και συνήθως το καλό -όπως και το κακό- ακούγεται.

3.    Τα Τοπικά Προϊόντα
Η Μήλος έχει εξαιρετικά τοπικά προϊόντα, τα οποία πραγματικά πρέπει να δοκιμάσεις και να προμηθευτείς για το σπίτι σου φεύγοντας. Στο λιμάνι υπάρχει ένα πολύ χαριτωμένο μαγαζάκι με τα προϊόντα του σε ωραία βαζάκια και μία χαμογελαστή κυρία που τα πουλάει, που λέγεται Τσακάνος και βρίσκεις μεγάλη ποικιλία.

Από τη Μήλο λοιπόν θα πάρεις οπωσδήποτε Μπελτέ Μήλου, ένα πράγμα μαγικό, που σε όσα φαγητά τον έχω χρησιμοποιήσει από τότε που γύρισα, κατάλαβα αμέσως τη διαφορά στη γεύση.

Θα πάρεις Γλυκό Κουφέτο, που μαζί με την καρπουζόπιτα είναι το παραδοσιακό τους γλυκό,θα πάρεις Κάπαρη για τις σαλάτες σου και θα πας οπωσδήποτε μία βόλτα από το τυροκομείο του Χαραλαμπάκη για να πάρεις τυριά υπέροχα και ιδιαίτερα, φτιαγμένα από τοπικό γάλα, με τοπικές δικές τους συνταγές. Αλήθεια, μην γυρίσεις Αθήνα χωρίς τοπικά προϊόντα, είναι αμαρτία μεγάλη, κάτι σαν να έχεις έρθει μέχρι εδώ και να μην έχεις πάει στο Σαρακήνικο ένα πράγμα.

Πηγή : https://www.madamefigaro.gr