Άφησαν σε αχρηστία τις μονάδες αφαλάτωσης. To παράδειγμα της Μήλου

 

Ο παραλογισμός να υπάρχουν οι μονάδες επεξεργασίας νερού αλλά να μη λειτουργούν καταγράφεται στα ελληνικά παράδοξα, αφού η Πολιτεία διαθέτει όλα τα εργαλεία για να απαλλαγεί από τη σπατάλη, αλλά παραμένει δεμένη με το μονοπώλιο μεταφοράς νερού.  Σε νησιά όπως η Κίμωλος και οι Λειψοί, οι αφαλατώσεις έχουν παραδοθεί από τριετίας και έχουν κοστίσει περίπου μισό εκατομμύριο ευρώ  ωστόσο, περιμένουν ακόμη να λειτουργήσουν.  Το κυριότερο πρόβλημα με τα νησιά είναι ότι οι ΟΤΑ προμηθεύονται με χορηγία του κράτους υποδομές με αποσπασματικό τρόπο, χωρίς να έχουν την υποδομή για να τις λειτουργήσουν.  Στην Ύδρα η λειτουργία της μονάδας επεξεργασίας πόσιμου νερού κόστισε 1 ευρώ το κυβικό μέτρο.  Το κόστος μεταφοράς κυμαίνεται από 7 ευρώ το φθηνότερο έως 12 ευρώ το κυβικό μέτρο για τα πιο απομακρυσμένα νησιά.

Σύμφωνα με τον κ. Νίκο Υφαντή, τεχνικό διευθυντή της εταιρείας Sychem, από τις μεγαλύτερες στον τομέα της αφαλάτωσης, στη Μήλο, που είναι από τα πρώτα νησιά που λειτούργησε αντίστοιχη μονάδα, το κόστος από τα 12-16 ευρώ μειώθηκε στο 1,8 ευρώ!  «Η πιο  κακή αφαλάτωση είναι πιο φθηνή από τη μεταφορά», υποστηρίζουν στελέχη της αγοράς και προσθέτουν ότι η ανώτατη δαπάνη δεν υπερβαίνει τα 3 ευρώ το κυβικό μέτρο.

Η Μήλος ήταν το πρώτο νησί όπου τη λειτουργία της μονάδας έχει αναλάβει ιδιώτης επενδυτής.  Ο κ. Υφαντής σημειώνει ότι το βασικό πρόβλημα των νησιωτικών ΟΤΑ είναι ότι οι τιμές καθορίζονται από κάποιον που έχει το μονοπώλιο της μεταφοράς και ότι οι ΟΤΑ έχουν γαλουχηθεί με το μοντέλο «δεν πληρώνω». Όσο η Πολιτεία κατέβαλλε τη δαπάνη της ύδρευσης των νησιών, το νερό ήταν δίχως κόστος για τους δημάρχους.  Με την εγκατάσταση όμως των αφαλατώσεων που έχουν ένα κόστος λειτουργίας, αυτό πρέπει να μετακυλιστεί στους δημότες, κάτι που δεν είναι εύκολο για τους τοπικούς άρχοντες, με αποτέλεσμα οι μονάδες αφαλάτωσης είτε να μη λειτουργούν είτε να υπολειτουργούν με πενιχρά αποτελέσματα για την κοινωνία.

Στελέχη της αγοράς αφαλάτωσης υποστηρίζουν ότι σήμερα οι μονάδες αυτές έχουν εισχωρήσει σε πολλά μεγάλα και μικρά νησιά και είναι είτε δημόσιες είτε ιδιωτικές (ξενοδοχείων κ.λπ.).  Πρόσφατα, η Αστυπάλαια προστέθηκε στα νησιά που λειτουργούν αντίστοιχη δική τους μονάδα, υποκαθιστώντας σε μεγάλο βαθμό τις γεωτρήσεις. Το κόστος του νερού για τα επόμενα δύο χρόνια υπολογίζεται σε 2 ευρώ, ενώ η λειτουργία της μονάδας έχει ανατεθεί σε ιδιώτη με δυναμικότητα 500.000 κυβικά μέτρα την ημέρα.

Με τη διαχείριση υποδομών νερού στα νησιά φλερτάρει ανοιχτά τον τελευταίο χρόνο και η ΕΥΔΑΠ Νήσων που ιδρύθηκε το 2010. Ο ρόλος που διεκδικεί σε πρώτη φάση είναι αυτός του τεχνικού συμβούλου στις δημοτικές αρχές, προκειμένου να μανατζάρουν τις υποδομές αλλά και να αντιμετωπίσουν  τεχνοκρατικά τη διαχείριση των φυσικών πόρων και των λυμάτων τους.  Σύμφωνα με τον επικεφαλής της ΕΥΔΑΠ Νήσων Κωνσταντίνο Βαφειάδη, από πέρσι η εταιρεία έχει ξεκινήσει εκστρατεία ενημέρωσης των ελληνικών νησιών, αναλαμβάνοντας ήδη μια σειρά από μικρά έργα που θα της ανοίξουν τον δρόμο για μεγαλύτερες δουλειές το επόμενο διάστημα.  Μελέτες αποτύπωσης της υφιστάμενης κατάστασης και αντίστοιχες τιμολόγησης νερού είναι μερικές από τις υπηρεσίες που ήδη έχει ξεκινήσει να παράσχει η ΕΥΔΑΠ Νήσων σε περιοχές όπως η Χίος, η Νάξος, η Τζια, η Αστυπάλαια κ.ά.  Η εταιρεία βρίσκεται σε συζητήσεις συνεργασίας με πολλούς δήμους, μεταξύτων οποίων και αυτός της Μυκόνου.

Στόχος είναι η σύναψη προγραμματικής σύμβασης για τη λειτουργία του κέντρου επεξεργασίας λυμάτων και η παροχή τεχνικών συμβουλών σε θέματα ύδρευσης, αποχέτευσης και μονάδων αφαλάτωσης. Αντίστοιχα, στη Νάξο ολοκληρώθηκε μελέτη για την ενοποίηση της τιμολογιακής πολιτικής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης στον δήμο, προτείνοντας μέτρα εξοικονόμησης πόρων.

Πηγή : ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ της Μαρριάννας Τζάννε

Άδεια Creative Commons

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές .

Αφήστε μια απάντηση