Έπαινος στη περσινή Γ’ τάξη του Δημοτικού Σχολείου Αδάμαντα στο πλαίσιο του 4ου Μαθητικού Διαγωνισμού «Ποντιακός Ελληνισμός: μνήμες και όνειρα, παρελθόν, παρόν και μέλλον»

Μεταξύ των διακριθέντων στον 4ο Μαθητικό Διαγωνισμό «Ποντιακός Ελληνισμός: μνήμες και όνειρα, παρελθόν, παρόν και μέλλον» συγκαταλέγεται η περσινή Γ’ Τάξη του Δημοτικού Σχολείου Αδάμαντα Μήλου.

Ο διαγωνισμός συνδιοργανώθηκε από τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Σερρών, το Υπουργείο Εσωτερικών (Μακεδονίας-Θράκης) και το Τμήμα Εκπαιδευτικής Ραδιοτηλεόρασης και Ψηφιακών Μέσων του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Βασική επιδίωξη του διαγωνισμού ήταν η ανάπτυξη δράσεων σε σχολεία όλων των βαθμίδων (από την Ελλάδα και την Ομογένεια) με άξονα την ιστορία, τον πολιτισμό και τη συμβολή του Ποντιακού Ελληνισμού στην ανάπτυξη της Ελλάδας και στη διαμόρφωση της πολιτιστικής της ταυτότητας.

Μέσω του παραπάνω προγράμματος, που υλοποιήθηκε κατά το σχολικό έτος 2019-2020, δόθηκε η ευκαιρία στους μαθητές να προσεγγίσουν τον Ποντιακό Ελληνισμό από όσο το δυνατόν περισσότερες πλευρές. Η Γ’ Τάξη του Δημοτικού Σχολείου Αδάμαντα Μήλου με υπεύθυνο εκπαιδευτικό τον δάσκαλο της τάξης, Κωνσταντίνο Συμεωνίδη, ασχολήθηκε με τον εντοπισμό της γεωγραφικής περιοχής του Πόντου στο χάρτη και τη σύνδεσή της με γνωστές περιπέτειες της μυθολογίας μας (Ιάσονας και χρυσόμαλλο δέρας, Οδυσσέας και Κιμμέριοι, Ηρακλής και Αμαζόνες, τιμωρία του Προμηθέα και Ηρακλής), καθώς και το γενικότερο πλαίσιο της ιστορίας από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα, αναφέροντας, επίσης, το θέμα του ξεριζωμού καθώς και της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ποντίων.

Παρελθόν, παρόν, μέλλον

Οι δραστηριότητες της τάξης πραγματοποιήθηκαν παράλληλα, έτσι ώστε να μην κουραστούν οι μαθητές και να προσλάβουν σταδιακά τα στοιχεία, που μπορούν να αφομοιώσουν σε αυτή την ηλικία. Έτσι, γνώρισαν τα παραδοσιακά όργανα των Ποντίων, έμαθαν τον ποντιακό χορό Ομάλ, καθώς και το ποντιακό παραδοσιακό τραγούδι: Σεράντα μήλα κόκκινα. Τέλος, τραγούδησαν ένα σύγχρονο τραγούδι, με τίτλο «Για σένα πατρίδα μου» σε μουσική Κώστα Αγέρη και στίχους Θάνου Λέγγα. Το εν λόγω τραγούδι αναφέρεται στην αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων και αποτέλεσε αφορμή για σχετική συζήτηση..

Μαθαίνοντας το ποντιακό τραγούδι: Σεράντα μήλα κόκκινα, μίλησαν για την ποντιακή γλώσσα και δόθηκε η ευκαιρία στους μαθητές να συνειδητοποιήσουν την άμεση σχέση της με την αρχαία ελληνική, αλλά και τη σημερινή ελληνική γλώσσα.

Τα δύο αυτά τραγούδια τα ηχογραφήθηκαν και βιντεοσκοπήθηκαν στο Σαρακίνικο με τη συνδρομή επαγγελματιών του είδους. Στην ηχογράφηση συμμετείχαν και μέλη της Χορωδίας Παραδοσιακής Μουσικής της μουσικής σχολής «Μηλίων Τέχνες».

Τέλος, τα παιδιά έμαθαν και έπαιξαν τα παρακάτω ποντιακά παιχνίδια, με τα οποία διασκέδασαν:

«Τεκ μη τσουφ», που είναι το γνωστό παιχνίδι μονά-ζυγά

«Ψωμίν για ξύγαλα», το οποίο παίζεται από δύο παιδιά. Το ένα κρατάει μια πλακουτσή πέτρα, η οποία είναι από τη μια μεριά βρεγμένη και από την άλλη στεγνή. Η βρεγμένη πλευρά λέγεται ξύγαλα δηλαδή ξινόγαλο και η στεγνή ψωμίν δηλαδή ψωμί. Το παιδί που κρατάει την πέτρα, ρωτάει το άλλο παιδί «Ψωμίν για ξύγαλα;» και πετάει την πέτρα στον αέρα, έτσι ώστε να κάνει σβούρες. Πέφτοντας στη γη, νικητής είναι εκείνος που μάντεψε ποια πλευρά της πέτρας θα είναι στην πάνω πλευρά.

«Πατώ σε – κόφτω σε» (λαχνίσματα). Για την ακρίβεια, δεν είναι παιχνίδι, αλλά ο τρόπος με τον οποίο γινόταν ο χωρισμός των ομάδων, πριν το παιχνίδι. Είναι αυτό που πολλά παιδιά λένε ποδαράκια. Οι αρχηγοί των ομάδων «κάνουν ποδαράκια» και όποιος πατήσει τον άλλο, διαλέγει πρώτος τον παίχτη που θέλει στην ομάδα του. Απλά, κάθε φορά που κάνουν μια πατημασιά, ο ένας λέει: «πατώ σε», δηλαδή σε πατάω και ο άλλο: «κόφτω σε», δηλαδή σε κόβω.

«Αϊτέντς και κοσού». Αυτό ήταν το παιχνίδι που άρεσε περισσότερο στους μαθητές της Γ΄ τάξης και έτσι επαναλήφθηκε αρκετές φορές. Ένα παιδί είναι ο αϊτέντς, δηλαδή ο αετός και ένα άλλο είναι η κοσού, δηλαδή η κλώσσα. Πίσω από την κοσού κρατιούνται όλα τα υπόλοιπα παιδιά, που είναι τα κλωσσοπουλάκια της. Ο αϊτέντς προσπαθεί να πιάσει τα κλωσσόπουλα, αλλά η κοσού έχει σηκωμένα τα χέρια της και τα βάζει μπροστά στον αετό, έτσι ώστε να μην μπορέσει να πιάσει κάποιο από τα κλωσσόπουλά της. Όταν πιάσει ο αετός κάποιο από τα κλωσσόπουλα, το πηγαίνει στη φωλιά του. Το παιχνίδι τελειώνει αν καταφέρει ο αετός να πιάσει όλα τα κλωσσόπουλα.

Στο πλαίσιο του 4ου Μαθητικού Διαγωνισμού «Ποντιακός Ελληνισμός: μνήμες και όνειρα, παρελθόν, παρόν και μέλλον», οι δημιουργίες και το συνολικό πρόγραμμα της περσινής Γ’ Τάξης του Δημοτικού Σχολείου Αδάμαντα Μήλου απέσπασε Έπαινο.

Πηγή : ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ

Αφήστε μια απάντηση