Πηγή εικόνας : https://www.afentakeio.gr
ΓΡΑΠΤΗ ΑΙΤΗΣΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ΘΕΣΗ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΩΝΥΜΙΑ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΚΙΜΩΛΙΩΝ – Η ΟΔΗΓΗΤΡΙΑ» ΤΟΥ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ ΑΝΝΑΣ ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ ΜΕ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΑΥΤΗΣ ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΝΟΜΙΜΟ ΟΡΓΑΝΟ ΑΡΜΟΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΗΜΑ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ
Παρακαλώ όπως διαβαστεί στη Γενική Συνέλευση της 09.02.2020.
Είναι αλήθεια ότι προκειμένου να μην οδηγηθεί σε οριστική διάλυση το ιστορικό πατριωτικό σωματείο της Κιμώλου με την επωνυμία «Σύνδεσμος των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια» και υπό την παρότρυνση πολλών που σήμερα έχουν καταλάβει καίριες θέσεις στο Διοικητικό Συμβούλιο του εν λόγω σωματείου, δέχθηκα προφορικά εξ αποστάσεως να υποβάλω μέσω τρίτων υποψηφιότητα για μία θέση στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου αυτού ούτως ώστε να συμπληρωθεί κατ’ ελάχιστο ο απαιτούμενος από το καταστατικό του υπό κρίση σωματείου αριθμός των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου. Ήταν αδύνατον να παρευρεθώ ο ίδιος στην επίμαχη εκλογική διαδικασία καθόσον είχα ήδη εγκατασταθεί στο Νησί της Κιμώλου, ενώ είχε προαποφασιστεί η παραμονή μου στο Νησί καθ’ όλη τη χρονική διάρκεια των καλοκαιρινών, φθινοπωρινών και χειμερινών μηνών του τρέχοντος έτους. Πράγματι, κατόπιν της διεξαγωγής των εκλογών ορίστηκα Αντιπρόεδρος του «Συνδέσμου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια». Υπό την ιδιότητά μου αυτή κατέστησα εξ αρχής σαφές ότι κρίνω πολύ σημαντικό ο σύλλογος τον οποίο εκπροσωπώ να ενεργοποιηθεί έντονα και δραστικά στο ευαίσθητο και περίπλοκο θέμα της επαναλειτουργίας του πολύπαθου Γηροκομείου στην πατρίδα μας. Στην προτεραιότητά μου αυτή ήδη από την περίοδο των προγραμματικών δηλώσεων βρήκα πολλούς συμμάχους εντός του Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων, οι οποίοι αφειδώς έσπευσαν να με καθησυχάσουν με προφορικές διαβεβαιώσεις αλλά και γραπτές δεσμευτικές αναφορές ότι ο Σύλλογος των Απανταχού Κιμωλίων θα ασκήσει κύρια παρέμβαση στο επικείμενο Δικαστήριο, το οποίο είναι αρμόδιο να κρίνει επί της αιτήσεως τροποποίησης των σκοπών του Αφεντακείου Κληροδοτήματος, ενώ η υπόθεση αυτή έχει ανατεθεί ήδη σε Δικηγόρο, ο οποίος δύναται να παρασταθεί στο Εφετείο και να εκπροσωπήσει το Σύλλογο. Ακολούθησαν πάμπολλες συζητήσεις που όλες κατέληγαν στο ίδιο συμπέρασμα ότι, δηλαδή, η κύρια αιτίαση που μας αναγκάζει να στραφούμε εναντίον του κειμένου τροποποίησης των σκοπών λειτουργίας όπως αυτό έχει κατατεθεί από τη Διοίκηση του Αφεντακείου έγκειται κατά κύριο λόγο, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά στον κάτωθι προβληματισμό:
Αποτελεί κοινό τόπο πως η εφαρμογή του Ν. 2345/1995, είχε ως άμεσο αποτέλεσμα την εισαγωγή αυστηρών και αναγκαστικών προϋποθέσεων στη λειτουργία των Γηροκομείων της χώρας, τα οποία, ως γνωστόν έκτοτε μετονομάστηκαν σε «Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων». Στην πιο πρόσφατη εκτελεστική του Νόμου υπ’ αριθ. Π1γ//81551/25.6.2007 Υπουργική Απόφαση προσδιορίστηκαν εξαντλητικά οι ισχύουσες σήμερα ελάχιστες προδιαγραφές των κτιριακών εγκαταστάσεων που στεγάζουν Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων. Ενδεικτικό είναι πως σε περίπτωση μη τήρησης των ως άνω αναγκαίων προδιαγραφών θεσπίστηκαν υψηλά πρόστιμα και ποινικές κυρώσεις στους εκπροσώπους αυτών. Συνεπώς, και χωρίς περιστροφές από το 1995 όταν και τέθηκε σε ισχύ ο Ν. 2345/1995 έως το Μάρτιο του 2014 όταν αναστάλθηκε η λειτουργία του Γηροκομείου στην Κίμωλο, ήτοι για 19 συναπτά έτη ο «Οίκος Περιθάλψεως» στην Κίμωλο, στο κτίριο του οποίου στεγαζόταν λειτουργικά το Γηροκομείο λειτουργούσε τελείως παράνομα και αυθαίρετα, αφού αποτελεί δεδομένο πως δεν διέθεται την απαιτούμενη από το Νόμο άδεια λειτουργίας, ούτε, βέβαια, προκύπτει η παραμικρή προσπάθεια ή μέριμνα της Διοίκησης του Αφεντακείου Κληροδοτήματος για εξασφάλιση με οποιονδήποτε τρόπο της υποχρεωτικής αδειοδότησης αυτού. Δηλαδή, χωρίς να κρύβουμε τις λέξεις, η εγκληματική αμέλεια ή η αδιαφορία των τότε Διοικήσεων του Αφεντακείου Κληροδοτήματος να προσαρμόσουν τη λειτουργία του Γηροκομείου στο νομικό καθεστώς της λειτουργίας των «Μονάδων Φροντίδας Ηλικιωμένων» ως είχαν υποχρέωση να κάνουν αποτέλεσε αναντίρρητα την αναπόφευκτη αιτία της προσωρινής αναστολής λειτουργίας του «Οίκου Περιθάλψεως», ενώ αποτελεί κοινό μυστικό πως τα δήθεν ανυπέρβλητα οικονομικά προβλήματα που προκλήθηκαν από την συγκυριακή γενικότερη οικονομική κρίση αποτέλεσαν ψεύτικο αφήγημα των τότε μεγαλόσχημων υπευθύνων για να παραπλανήσουν τον κιμωλιάτικο λαό και να αποκρύψουν τις βαρύτατες και αναπόφευκτες ευθύνες που τους επιρρίπτονται, αφού εν πλήρη γνώσει τους παντελώς αδικαιολόγητα διοικούσαν επί 19 ολόκληρα χρόνια το Αφεντάκειο Κληροδότημα χωρίς να εξασφαλίσουν καν την ελάχιστη νομιμότητα στη λειτουργία του και χωρίς να ενημερώσουν κανέναν για την παράλειψη υπαγωγής του Γηροκομείου στο Ν. 2345/1995. Αποτέλεσμα της διοίκησής τους αυτής που συνιστά από μόνη της πανθομολογούμενη και εκτεταμένη κακοδιαχείριση, οδήγησαν το Γηροκομείο στην πλήρη κατάρρευση καθώς το Αφεντάκειο Κληροδότημα δεν μπορούσε νόμιμα ούτε καν να διεκδικήσει το αυτονόητο, δηλαδή οικονομικές επιχορηγήσεις και ενισχύσεις από οποιονδήποτε φορέα αφού το Γηροκομείο που στεγαζόταν στον «Οίκο Περιθάλψεως» δεν αναγνωριζόταν από την Πολιτεία ως τέτοιο!
Κατά τη σημερινή, όμως, διαμορφωμένη κατάσταση, όπως, άλλωστε, η υφιστάμενη Διοίκηση του Αφεντακείου Κληροδοτήματος έχει ανακοινώσει επίσημα στον απολογισμό του κύκλου των εργασιών της για το έτος 2019, επίκειται άμεσα η υπογραφή της σύμβασης ανάθεσης του έργου ανακαίνισης και εκσυγχρονισμού του υπό κρίση «Οίκου Περιθάλψεως» με την αθηναϊκών συμφερόντων και φυσικά χωρίς την παραμικρή χωρική διασύνδεση με την Κίμωλο εταιρεία «Betonpoint». Ως είναι επόμενο προκαλεί τεράστια εντύπωση το γεγονός ότι τεχνηέντως δεν έχουν ακόμη ανακοινωθεί, ως ήταν απολύτως αναγκαίο, από τη Διοίκηση του Αφεντακείου Κληροδοτήματος τα πολεοδομικά και αρχιτεκτονικά σχέδια, τα οποία αποτελούν προαπαιτούμενα μιας δαπανηρής και σε άμεση συνάρτηση με το σκοπό λειτουργίας ανακαίνισης και εκσυγχρονισμού του κτιρίου του Γηροκομείου. Με τον τακτικισμό της μυστικοπάθειας και των κρυφών ενεργειών τα ως άνω πολεοδομικά και αρχιτεκτονικά σχέδια δεν μπορούν να αξιολογηθούν κριτικά από τους εμπειρογνώμονες και λοιπούς γνώστες του αντικειμένου ώστε να διασφαλιστεί ο μοναδικός λόγος της εκτέλεσης αυτών των οικοδομικών εργασιών, ότι, δηλαδή, πληρούν με το συμφερότερο και προσφορότερο για το Αφεντάκειο Κληροδότημα τρόπο τις κτιριακές προδιαγραφές της υπ’ αριθ. Π1γ//81551/25.6.2007 Υπουργικής Απόφασης. Όμως, από ασφαλείς πληροφορίες που έχουν εξασφαλιστεί και μπορούν να παρουσιαστούν σε όποιον το επιθυμεί, η κάτοψη του ισογείου περιλαμβάνει τέσσερα δίκλινα δωμάτια και δύο μονόκλινα με δικά τους λουτρά, WC για ΑΜΕΑ, έναν χώρο καθιστικού και τραπεζαρίας με τηλεόραση χωρητικότητας 10 έως 11 ατόμων και έναν χώρο, ο οποίος προορίζεται για τη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών. Συνεπώς, έχοντας κατά νου τα ανωτέρω, προκύπτει πως η Διοίκηση του Αφεντακείου Κληροδοτήματος έχει ήδη δρομολογήσει τις γραφειοκρατικές διαδικασίες για να διενεργηθούν οι απαραίτητες κτιριακές ανακατασκευές, οι οποίες ταυτίζονται με τους όρους και τις προϋποθέσεις της υπ’ αριθ. Π1γ//81551/25.6.2007 Υπουργικής Απόφασης, στην οποία, όπως έχουμε αναφέρει, συγκεκριμενοποιούνται οι προδιαγραφές που οφείλουν να πληρούν οι κτιριακές εγκαταστάσεις που στεγάζουν Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων. Κατά λογική ακολουθία, κατά το χρόνο ολοκλήρωσης των εργασιών ανακαίνισης και εκσυγχρονισμού του κτιρίου, στο οποίο στεγαζόταν το γηροκομείο, η Διοίκηση του Αφεντακείου θα δύναται να εξασφαλίσει τη χορήγηση της προβλεπόμενη άδειας για τη νομότυπη επαναλειτουργία Μονάδας Φροντίδας Ηλικιωμένων στον «Οίκο Περιθάλψεως» στην Κίμωλο κάτι που ισοδυναμεί απόλυτα και απαράμιλλα εν τοις πράγμασι με την προηγούμενη de facto λειτουργία του Γηροκομείου, με τη μοναδική διαφορά ότι οι υπηρεσίες του πλέον θα προσφέρονται νόμιμα με άδεια λειτουργίας και όχι παράτυπα και καταχρηστικά όπως στο παρελθόν.
Υπό τα νέα, λοιπόν, αυτά δεδομένα είναι προφανές ότι δεν χρειάζεται πια να παρακαμφθούν οι όροι και οι προϋποθέσεις που απαιτούνται από το Νόμο για τη λειτουργία των Μονάδων Φροντίδας Ηλικιωμένων, οι οποίοι οδήγησαν στην αναστολή λειτουργίας του «Οίκου Περιθάλψεως». Με την θετική αυτή εξέλιξη εδραιώνεται και νομικά η επιθυμία του μεγάλου ευεργέτη Γεωργίου Οικ. Αφεντάκη, η οποία συνοψίζεται στην διαρκή λειτουργία στον «Οίκο Περιθάλψεως» δομής στην οποία θα παρέχονται υπηρεσίες γηροκομείου. Έχοντας κατά νου όλα τα ανωτέρω καθίσταται κατανοητό πως δεν είναι επιβεβλημένη πια η μετατροπή της χρήσης του ευρισκομένου στην Κίμωλο κτιρίου ιδιοκτησίας του Ιδρύματος καθώς εξέλιπαν οι λόγοι περιορισμού των υπηρεσιών και των παροχών που προσφέρονται στον «Οίκο Περιθάλψεως», αφού πλέον το Αφεντάκειο Κληροδότημα νόμιμα μπορεί να κατοχυρώσει άδεια λειτουργίας Μονάδας Φροντίδας Ηλικιωμένων εντός της οποίας θα παρέχονται πλήρεις υπηρεσίες Γηροκομείου ως αυτές προσφέρονταν ποιοτικά και αδιάλειπτα από τις 15 Αυγούστου 1950 έως τον Μάρτιο του 2014. Μόνο μία μεταβατική περίοδος στη χρήση του «Οίκου Περιθάλψεως» θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή έως την οριστική διεκπεραίωση και πλήρη διευθέτηση του συνόλου των οικοδομικών εργασιών ανακαίνισης και διαρρύθμισης του εν θέματι κτιρίου και την συνακόλουθη εκπόνηση όλων των αναγκαίων διαδικασιών για την απόκτηση από την Διοίκηση του Αφεντακείου της προβλεπόμενης άδειας λειτουργίας.
Σε πλήρη αντίθεση, όμως, με τα ανωτέρω εκτεθέντα η Διοίκηση του Αφεντακείου ενεργώντας χωρίς συστηματικό προγραμματισμό και στερούμενη συγκεκριμένης στόχευσης, καταλήγει στο ακόλουθο άτοπο. Αφενός εμμένει στην εκδίκαση της ανεπίκαιρης και ξεπερασμένης λόγω των εξελίξεων που η ίδια επέφερε, αίτησης τροποποίησης των σκοπών του Αφεντακείου Ιδρύματος, η οποία έχει κατατεθεί στο Εφετείο Πειραιά και με αυτήν επιδιώκεται κυρίως η μετατροπή με τη μέθοδο της συρρίκνωσης, της αφαίρεσης και της αποψίλωσης της προγενέστερης χρήσης του ευρισκόμενου στην Κίμωλο κτιρίου ιδιοκτησίας του Ιδρύματος. Ακόμη, παραβλέπεται η δυνατότητα αναγκαίας συμπλήρωσης με την προσθήκη εναλλακτικής χρήσεως ή ακόμη και η πρόσκαιρη αντικατάσταση της χρήσης επειδή τάχα θεωρείται θέσφατο πως δεν υφίστανται οι προδιαγραφές του Νόμου 2345/1995 ως αυτές εξειδικεύτηκαν με την υπ’ αριθ. Π1γ//81551/25.6.2007 Υπουργική Απόφαση για τη λειτουργία Μονάδας Φροντίδας Ηλικιωμένων, δηλαδή Γηροκομείο. Από την άλλη σε παράλληλο και αντιφατικό μήκος κύματος προωθείται κάτι που ακόμη και αν η προαναφερόμενη αίτηση τροποποίησης εγκριθεί δεν είναι πλέον αναγκαίο ή χρήσιμο. Προωθείται η ανακαίνιση και ο εκσυγχρονισμός του υπό κρίση κτιρίου με τέτοιο τρόπο ώστε να πληρούνται οι προδιαγραφές του Νόμου 2345/1995 ως αυτές εξειδικεύτηκαν με την υπ’ αριθ. Π1γ//81551/25.6.2007 Υπουργική Απόφαση που θα επέτρεπαν δυνητικά τη λειτουργία Μονάδας Φροντίδας Ηλικιωμένων, δηλαδή Γηροκομείου. Αφού πλέον δεν υφίσταται νομικό ή πραγματικό κώλυμα γιατί δεν παραμένει ανέπαφος ο υφιστάμενος σκοπός του «Οίκου Περιθάλψεως» και χρειάζεται αντικατάσταση; Θεωρώντας δεδομένο ότι μία προσπάθεια τροποποίησης των σκοπών ενός Ιδρύματος δεν αποβλέπει μόνο στο βραχυπρόθεσμο μέλλον, αλλά διενεργείται έχοντας στο ρυθμιστικό του πλαίσιο μεγάλη χρονική προοπτική, πώς εξηγείται το γεγονός ότι η Διοίκηση του Αφεντακείου Κληροδοτήματος πλέον θέτει εμπόδια και στην ίδια αλλά και στις επερχόμενες Διοικήσεις του Ιδρύματος, αφού υπό τις προωθούμενες τροποποιήσεις αν θελήσουν να επαναλειτουργήσουν Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων στην Κίμωλο, θα είναι υποχρεωτικό να προβούν σε εκ νέου τροποποίηση των σκοπών του Αφεντακείου Κληροδοτήματος, δεδομένου ότι τέτοια λειτουργία πλέον θα απαγορεύεται! Άραγε, γιατί δεν παραμένει εφικτή η δυνατότητα λειτουργίας Μονάδας Φροντίδας Ηλικιωμένων στον «Οίκο Περιθάλψεως», έστω και στην περίπτωση που η αναφορά αυτή στο Καταστατικό λειτουργίας του Ιδρύματος μπορεί να κριθεί παροδικά ανεφάρμοστη και κατά συνέπεια να παραμείνει μόνο μία θεωρητική προσέγγιση;
Αποτελεί κοινή συνισταμένη ότι ο «Οίκος Περιθάλψεως» αποτελούσε τη βασική επιθυμία του ευεργέτη Γεωργίου Οικονόμου Αφεντάκη και έχει ταυτιστεί απόλυτα στις ευγνώμονες συνειδήσεις των όπου γης Κιμωλίων με την παροχή εντός αυτού άκρως ποιοτικών υπηρεσιών Γηροκομείου και ως υποδειγματικό Γηροκομείο ή αλλιώς Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων και ως εκ τούτου έχουμε ιερό καθήκον, πατριωτικό χρέος, αδήριτη ανάγκη και αναπόδραστη υποχρέωση να παραμείνει το ίδιο. Για αυτό κυρίως το λόγο είχε συμφωνηθεί στους κόλπους του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια» πως επιβάλλεται η ουσιαστική και μαχητική συμμετοχή του Συλλόγου στη δίκη για την τροποποίηση των σκοπών του Αφεντακείου Κληροδοτήματος προκειμένου να διασφαλιστεί η νομιμότητα και η αντικειμενικότητα της διαδικασίας, να εξασφαλιστούν τα δίκαια συμφέροντα των όπου γης Κιμωλίων και να αποφευχθούν λάθος χειρισμοί που υποδεικνύονται από μικροσκοπιμότητες ή γίνονται από άγνοια. Άλλα ζητήματα που είχε γίνει αποδεκτό ότι έπρεπε να συμπεριληφθούν στο δικόγραφο της έγγραφης παρέμβασης του Συλλόγου στη δίκη που θα κρίνει επί της αίτησης τροποποίησης των σκοπών του Αφεντακείου Κληροδοτήματος είναι η ανεξαίρετη, σαφής και χωρίς ερμηνευτικό ή εννοιολογικό πρόβλημα κατοχύρωση της αποκλειστικής ή έστω προνομιακής μεταχείρισης όλων των Κιμωλίων μετά των συζύγων τους, των ελκόντων καταγωγή από την Κίμωλο και των διαμενόντων για μακρύ χρόνο στην Κίμωλο. Κιμωλιάτη, άλλωστε, δε σε κάνει μόνο το πατρογονικό γονίδιο της καταγωγής (δίκαιο του αίματος), αλλά η ιδιότητα αυτή αποκτάται και με την μακρόχρονη παραμονή στο ιερό έδαφός της (δίκαιο του εδάφους). Άλλωστε, πώς είναι δυνατόν να μην απολαύουν εξαιρετικής και ευνοϊκής μεταχείρισης πολίτες μη Κιμώλιοι που έχουν συζευχθεί συμπατριώτες μας, ιδιαίτερα αυτοί που διαβιούν έστω παροδικά και εκ περιτροπής στην Κίμωλο; Έτερο θέμα που επρόκειτο να θίγει η κύρια παρέμβαση του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια» είναι η δόλια μη υποβολή στη διαδικασία της τροποποίησης και συνακόλουθα η σκανδαλώδης επιβολή με την προκλητική διατήρηση μιας ανόητης, απαράδεκτης και πεπαλαιωμένης αρχής της ισοβιότητας των μελών του Αφεντακείου Κληροδοτήματος, η οποία αντιστρατεύεται κάθε δημοκρατική αρχή και προσδίδει στα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Αφεντακείου Κληροδοτήματος την εξουσία να δρουν ανεξέλεγκτα. Επιπρόσθετα, στο δικόγραφο της κυρίας παρέμβασης του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια» επρόκειτο να γινόταν αναφορά στην εσφαλμένη περιγραφή της ακίνητης περιουσίας του Ιδρύματος, αφού αυτή δε συνάδει σε ουσιώδη σημεία με τις οριστικές κτηματολογικές εγγραφές και μάλιστα δεν γίνεται καμία αναφορά στην αίτηση τροποποίησης των σκοπών του Αφεντακείου Κληροδοτήματος στο επιμέρους γεωτεμάχιο στις «Καυκάρες». Άραγε, μήπως πωλήθηκε και αυτό με συνοπτικές διαδικασίες;
Ας περιέλθουμε, όμως, τώρα στις αδιανόητες διεργασίες και στις ανοίκειες ζυμώσεις που καθιστούν το περιεχόμενο των όποιων αποφάσεων ενός υποτίθεται πατριωτικού σωματείου ύποπτο και καταδικαστέο, οι οποίες υποκινήθηκαν απροκάλυπτα εντός του Διοικητικού Συμβουλίου του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια» και πλέον θέτουν σοβαρό ζήτημα εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας στις μεταξύ μας σχέσεις. Πιο συγκεκριμένα το βράδυ της 27ης Ιανουαρίου 2020 κατά τη διάρκεια μιας τηλεφωνικής συνομιλίας που έγινε για κοινωνικούς λόγους με αναρμόδιο πρόσωπο, πληροφορήθηκα τελείως συμπτωματικά και χωρίς τις δέουσες εξηγήσεις πως πλέον το Διοικητικό Συμβούλιο του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια» συμπλέει με τα διαλαμβανόμενα στην αίτηση τροποποίησης των σκοπών του Αφεντακείου Κληροδοτήματος και ως εκ τούτου καμία παρέμβαση στο Δικαστήριο που θα κρίνει επί της αιτήσεως των σκοπών του Αφεντακείου Κληροδοτήματος δεν θα γίνει από το «Σύλλογο των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια». Η μόνη φερόμενη διαφορά στις μεταξύ τους προσεγγίσεις, επινοήθηκε ότι εντοπίζεται στην διπλή αναφορά στο υπό κρίση δικόγραφο σε «μέλη ευπαθών και ευάλωτων ομάδων» και αποφασίστηκε αμοιβαία ότι μπορεί να διευθετηθεί μόνο με μία απλή αίτηση η οποία θα απευθύνεται στη Διοίκηση του Αφεντακείου Κληροδοτήματος από το «Σύλλογο των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια», στην οποία θα ζητείται διορθωτικά η πλήρης διαγραφή της λεκτικής περιόδου «μέλη ευπαθών και ευάλωτων ομάδων» στα σημεία που αναγράφεται χωρίς να μεταβάλλεται καθόλου το υπόλοιπο κείμενο της τροποποίησης, μεταβολή, η οποία έχει προαποφασιστεί ότι θα εγκριθεί από τη Διοίκηση του Αφεντακείου! Πραγματικά, δυσκολεύτηκα να πιστέψω την βασιμότητα των προαναφερόμενων πληροφοριών δεδομένου ότι κανείς εκ των υπολοίπων μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια» δεν με ενημέρωσε σχετικά για το παραμικρό παρότι είχα έρθει σε τηλεφωνική επικοινωνία με ορισμένους από αυτούς. Επίσης, μόνο ένας ημιμαθής ή κακοπροαίρετος θα μπορούσε να ζητήσει τη διαγραφή της αναφοράς σε «μέλη ευπαθών και ευάλωτων ομάδων» καθώς όλοι γνωρίζουμε πως πίσω από αυτή την αναφορά λαμβάνεται πρόνοια πρωτίστως και κυριαρχικά για τους «γέρους» και τους «ηλικιωμένους» καθώς οι «γέροι» δεν εντάσσονται από τα γηρατειά και μόνο στην κατηγορία των «αναξιοπαθούντων» διότι δεν είναι πτωχοί, αλλά σίγουρα ανήκουν σε μία ευπαθή και ευάλωτη κατηγορία πληθυσμού. Δηλαδή, είναι τελείως απίστευτο ότι έρχεται ο Σύλλογος των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια», ο οποίος διατεινόταν ως άλλος σωτήρας ότι θα διεκδικήσει την επαναλειτουργία του Γηροκομείου και βάζει ο ίδιος την ταφόπλακα στο Γηροκομείο και μάλιστα εμφανίζεται ο ίδιος ο Σύλλογος και όχι το Αφεντάκειο Κληροδότημα να έχει βάλει την τελική σφραγίδα και να φέρει την μεγάλη ευθύνη της θανατικής καταδίκης του Γηροκομείου!
Σύμφωνα με τη νομική επιστήμη οι όροι «αναξιοπαθής», «ευπαθής κοινωνική ομάδα» και «ευάλωτη κοινωνική ομάδα» αποτελούν αόριστες νομικές έννοιες, των οποίων το εννοιολογικό περιεχόμενο δεν είναι συγκεκριμένο και αμετάβλητο, αλλά προσδιορίζεται και αποκρυσταλλώνεται κάθε φορά από τους ασκούντες τη διοίκηση υπό το πρίσμα των εκάστοτε κοινωνικοπολιτικών συνθηκών και κυριαρχικών αντιλήψεων. Στην περίπτωσή μας ο συντάκτης του υπό κρίση καταστατικού λειτουργίας του Αφεντακείου Κληροδοτήματος δίνει και πολύ ορθά πράττει, διακριτική ευχέρεια στον σύγχρονο ή μελλοντικό εφαρμοστή της διάταξης να εντάξει σημασιολογικά διαφορετικές περιπτώσεις πληθυσμού στους ως άνω όρους και του δίνει την εξουσία να επεκτείνει την υπαγωγή ακόμη και επιμέρους κατηγοριών που όταν συντάχθηκε το καταστατικό ήταν αδύνατον να προβλεφθεί ότι θα υπάρξουν. Η ευχέρεια, όμως, αυτή δεν μπορεί να είναι απεριόριστη, αλλά έχει άκρα όρια που τίθενται από τη γλωσσική ερμηνεία των λέξεων. Έτσι, ως «αναξιοπαθής» μπορεί να θεωρηθεί κάθε άνθρωπος που βιώνει τραυματική εμπειρία και χρήζει υποβοήθησης και προστασίας εξαιτίας κυρίως μεγάλων οικονομικών προβλημάτων και κρίσιμων αδιεξόδων, προβλημάτων υγείας και καταστάσεων που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ο ίδιος με τις δικές του δυνάμεις, φυσικών καταστροφών και έκρυθμων πολιτικών και κοινωνικών αναταραχών που δημιουργούν φόβους για την επιβίωση ή την ασφαλή διαβίωσή του. Αντίστοιχα, ως «ευπαθής κοινωνική ομάδα» και «ευάλωτη κοινωνική ομάδα» θα μπορούσαν θεωρητικά να χαρακτηριστούν κυρίως οι ηλικιωμένοι και εν συνεχεία οι αναξιοπαθούντες, οι άστεγοι, τα άτομα με ειδικές ανάγκες (ΑΜΕΑ), οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι αναλφάβητοι, οι πολύτεκνοι, οι άγαμες θυγατέρες, οι νιόπαντροι, οι χήρες, τα ορφανά τέκνα, τα παιδία προβληματικών οικογενειών, οι ανύπαντρες ή διαζευγμένες μητέρες, οι φοιτητές, οι οικογένειες ναυτικών όταν αυτοί βρίσκονται σε ταξίδι, οι μαθητές, οι αγρότες, ορισμένες κατηγορίες επαγγελματιών, οι υπηρετούντες στην Κίμωλο αγροτικοί ιατροί- δάσκαλοι και λοιποί υπάλληλοι αναφορικά με το θέμα της στέγασής τους και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Δηλαδή, οι έννοιες «ευπαθής κοινωνική ομάδα» και «ευάλωτη κοινωνική ομάδα» ως έννοιες γένους είναι πολύ πιο ευρείες και εύπλαστες από την έννοια «αναξιοπαθής», δεδομένου ότι μπορούν να επικαιροποιηθούν πολύ πιο εύκολα στη σύγχρονη πραγματικότητα ενώ διαθέτουν τεράστια προσαρμοστικότητα στις όποιες ιστορικές μεταβολές. Εξαιτίας της εκτεταμένης προσδιοριστικής δυνατότητας των όρων «ευπαθής κοινωνική ομάδα» και «ευάλωτη κοινωνική ομάδα» η Διοίκηση του Αφεντακείου έχει προ πολλών μηνών αποστείλει γραπτό αίτημα στο Δήμο Κιμώλου προκειμένου να προσδιορίσει ως καθ’ ύλην αρμόδιος ο τελευταίος ποιές κατηγορίες κιμωλιατών προκρίνει ως «ευπαθείς κοινωνικές ομάδες» και «ευάλωτες κοινωνικές ομάδες». Το πλέον ανησυχητικό ίσως και ανατριχιαστικό ακόμη και στο άκουσμά του είναι η επιμονή του Δήμου Κιμώλου να αγνοεί το κρισιμότατο και αυτονόητο αυτό ερώτημα, αφού έως και σήμερα δεν έχει ακόμη απαντήσει ωσάν να υπάρχει κάποια δυσκολία κατανόησης του ερωτήματος ή κάποιος άλλος κρυφός λόγος που δεν του επιτρέπει να αποδεχθεί ότι στα πλαίσια της δικής του διοίκησής υπάρχουν «ευπαθείς κοινωνικές ομάδες» και «ευάλωτες κοινωνικές ομάδες»! Σε άλλους Δήμους θα έτρεχαν να προβούν άμεσα στον σχετικό προσδιορισμό για να διεκδικήσουν την εξασφάλιση το δυνατόν περισσότερων κατηγοριών πληθυσμού που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Ξέρετε, όμως, στα πλαίσια του Δήμου Κιμώλου δεν υπάρχουν προβλήματα, αφού ζούμε όλοι ανεξαιρέτως σε μια παραδεισένια ουτοπία, χωρίς γέρους, χωρίς ΑΜΕΑ, ενώ όλοι μας είμαστε μορφωμένοι και εργαζόμαστε σε πολύ καλή δουλειά από την οποία αμειβόμαστε πλουσιοπάροχα, όλοι οι ηλικιωμένοι μας λαμβάνουν μεγάλες συντάξεις ενώ οι νέοι μας δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, είναι όλοι παντρεμένοι και δεν χωρίζουν και έχουν όλοι ανεξαιρέτως τη δυνατότητα να εξασφαλίσουν τα παιδιά τους σε όλα τα στάδια της ζωής τους και γενικά οι συνθήκες τόσο για τους αυτόχθονες όσο και για τους εργαζόμενους στο Νησί μας είναι τόσο ιδανικές που οι κιμωλιάτικες κοινωνικές ομάδες σφύζουν όλες από επάρκεια, αφθονία και πολυτέλεια!!!
Ποιά η θέση του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια» στο θέμα αυτό; Όπως φαντάζομαι, θα ήταν αναμενόμενο για όλους μας, να κινήσει κάθε νόμιμη ενέργεια ώστε να επιβάλλει στο Δήμο Κιμώλου να επιταχύνει ο τελευταίος τις διαδικασίες ώστε η Διοίκηση του Αφεντακείου Κληροδοτήματος να μπορέσει το γρηγορότερο να κατατοπιστεί στις διάφορες «ευπαθείς κοινωνικές ομάδες» και τις «ευάλωτες κοινωνικές ομάδες» που βρίσκονται στην περιφέρεια του Δήμου Κιμώλου, ήτοι στις μεγαλύτερες ανάγκες του κιμωλιάτικου πληθυσμού, ώστε να μπορέσει στον σχεδιασμό της να μεριμνήσει πρώτιστα και κατά προτεραιότητα για αυτούς που κατά το αρμόδιο όργανο, τον Δήμο Κιμώλου έχουν προτεραιότητα στήριξης και επιβοήθησης. Αμ δε! Το Διοικητικό Συμβούλιο του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια» προσφέροντας πλήρη κάλυψη στο Δήμο Κιμώλου με την από 27.01.2020 ανήκουστη δήθεν ομόφωνη απόφασή του, η οποία ήταν προφανώς προσχεδιασμένη αφού, μάλιστα, στάλθηκε αυθημερόν στη Διοίκηση του Αφεντακείου Κληροδοτήματος, ζητά αποκλειστικά και μόνο την εξ ολοκλήρου απαλοιφή χωρίς ουδεμία αντικατάσταση της λεκτικής περιόδου «μέλη ευπαθών και ευάλωτων ομάδων» όπου και αν αυτή αναφέρεται στο κατατεθέν από τη Διοίκηση του Αφεντάκειου Κληροδοτήματος δικόγραφο. Τι καταφέρνει με την κατάπτυστη, αναίσχυντη και αντιπατριωτική απόφασή της αυτή; Κατ’ αρχήν ο Οίκος Περιθάλψεως δε θα ξαναλειτουργήσει ποτέ ως Γηροκομείο ως αυτό αποτελούσε το καύχημα και το καμάρι της Κιμώλου από τις 15 Αυγούστου του έτους 1950 έως τον Μάρτιο του 2014, αφού οι γέροι δεν είναι δίχως άλλο αναξιοπαθούντες. Ποιός ευθύνεται γι’ αυτό; Μα φυσικά η κύρια ευθύνη βαρύνει τον «Σύλλογο των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια» και ένα έκαστο των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου αυτού που υπέγραψαν την συγκεκριμένη προδοτική, αντιπατριωτική και καθ’ όλα παρανοϊκή απόφαση. Άλλες αρνητικές συνέπειες; Θα είναι ανεφάρμοστη και θα παραμείνει ως γράμμα κενό η ελπιδοφόρα και καλοδεχούμενη πρόβλεψη στο κατατεθειμένο κείμενο της αιτήσεως τροποποίησης των σκοπών του Αφεντακείου Κληροδοτήματος περί εγκατάστασης στον «Οίκο Περιθάλψεως» μίας δομής η οποία προβλέπεται στην υπ’ αριθ. Π3β/Φ. ΓΕΝ/Γ.Π. οικ 3394 Κοινή Υπουργική απόφαση ως «Στέγης Υποστηριζόμενης Διαβίωσης», αφού τα άτομα με αναπηρία φυσικά και δεν θεωρούνται δίχως άλλο αναξιοπαθούντες. Παράλληλα, το Αφεντάκειο Κληροδότημα δεν θα νομιμοποιείται πλέον να δημιουργήσει δομές αρωγής για τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους αστέγους, τους αναλφάβητους, τους πολύτεκνους, τις άγαμες θυγατέρες, τους νιόπαντρους, τις χήρες, τα ορφανά τέκνα, τα παιδία προβληματικών οικογενειών, τις ανύπαντρες ή διαζευγμένες μητέρες, τους φοιτητές, τις οικογένειες ναυτικών όταν αυτοί βρίσκονται σε ταξίδι, τους μαθητές, τους αγρότες, σε ορισμένες κατηγορίες επαγγελματιών, στους υπηρετούντες στην Κίμωλο αγροτικούς ιατρούς-δασκάλους και λοιπούς υπαλλήλους αναφορικά με το θέμα της στέγασής τους και όσων άλλων ο Δήμος Κιμώλου θα μπορούσε διαχρονικά να χαρακτηρίσει ως «μέλη ευπαθών και ευάλωτων ομάδων». Η καταστροφή, δηλαδή, είναι ολοφάνερη, ολική και δυστυχώς χωρίς επιστροφή.
Καθώς προβληματιζόμουν και στεναχωριόμουν πολύ έντονα με τις προαναφερόμενες αρρωστημένες ακροβασίες του Συλλόγου, τηλεφώνησα την επόμενη ημέρα 28 Ιανουαρίου 2020 στον Πρόεδρο του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια» Θεόδωρο- Γεράσιμο Μαγκανιώτη προκειμένου να του θέσω προς διευκρίνιση τις ανεδαφικές, αήθεις και αυτοκαταστροφικές πρωτοβουλίες που προσομοιάζουν με κωλοτούμπα, τις οποίες πραγματοποίησε παράλογα το Διοικητικό Συμβούλιο του υπό κρίση Συλλόγου προεδρεύοντος και παρισταμένου του ιδίου. Αρχικά του ζήτησα εξηγήσεις γιατί δεν ενημερώθηκα ποτέ από κανέναν αρμόδιο ούτε στη φάση επεξεργασίας, ούτε κατά τη διαλογική συζήτηση, ούτε μετά την υπογραφή και την άμεση αποστολή στη Διοίκηση του Αφεντακείου του κειμένου περί της τραγελαφικής απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου, με την οποία ζητείται η πλήρης διαγραφή από την αίτηση τροποποίησης του Αφεντακείου Κληροδοτήματος της λεκτικής περιόδου «μέλη ευπαθών και ευάλωτων ομάδων». Ο Θεόδωρος – Γεράσιμος Μαγκανιώτης εμφανώς απορημένος για το πώς εγώ είχα λάβει γνώση του συγκεκριμένου τρισάθλιου και θλιβερού κειμένου μου απάντησε με έκδηλη αμηχανία: «και τι θα έκανες;». Στη συνέχεια ενώ προσπαθούσα να του αναπτύξω όλους τους ισχυρισμούς μου, με διέκοψε απότομα και ανυπόμονα λέγοντας: «έλα στη Γενική Συνέλευση να μας τα πεις αυτά» για να λάβει την ανταπάντησή μου «τότε θα είναι πολύ αργά». Όταν του ζήτησα τουλάχιστον να μου αποστείλει προς γνώσει μου ατόφιο το συγκεκριμένο κείμενο της απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια» ο Πρόεδρος του Συλλόγου Θεόδωρος – Γεράσιμος Μαγκανιώτης μου αρνήθηκε διπλωματικά με την απόκριση: «Έχει γραφτεί από Δικηγόρο». Στην απορία μου «ποιός Δικηγόρος το έγγραψε γιατί πραγματικά δε νομίζω ότι έχει γραφεί από Δικηγόρο» δεν έλαβα καμία απόκριση. Σας επισημαίνω πως μέχρι και σήμερα κανείς από τους αρμόδιους δεν έχει φιλοτιμηθεί να μου αποστείλει με οποιονδήπτε τρόπο το κείμενο της από 27.01.2020 διαστροφικής απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια». Στη συνέχεια της τηλεφωνικής μας συνδιάλεξης και ενώ έλεγα στον Θεόδωρο – Γεράσιμο Μαγκανιώτη ότι ακόμη και αν δεν ενοχλεί τον ίδιο η εμπλοκή του ονόματός του σε μία τέτοιου χειρίστου επιπέδου, προσβλητική για τη νοημοσύνη των συμπατριωτών μας και βλαβερή για την Κίμωλο απόφαση, αυτή προσκρούει στην ηθική, την παιδεία και τον σεβασμό τον οποίο εγώ, ο ίδιος τρέφω για την Κίμωλο, εκείνος μου απάντησε φωνακτά εμφανώς εκνευρισμένος: «άει στο διάολο πρωί – πρωί» και μου έκλεισε αυταρχικά το τηλέφωνο, ενώ δεν απαντούσε στις κλήσεις μου που ακολούθησαν. Τα συμπεράσματα δικά σας. Αμέσως μετά το ως άνω αντιπροσωπευτικό των καταστάσεων γεγονός τηλεφώνησα στην Ταμία του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια» κ. Ειρήνη Μουστάκα στην οποία και ανακοίνωσα προφορικά την ώριμη απόφασή μου περί παραιτήσεώς μου τόσο από το Διοικητικό Συμβούλιο, όσο και από κάθε άλλη θέση του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια», ενώ την προετοίμασα ότι επίκειται η γραπτή υποβολή του αιτήματος παραίτησης μαζί με τους λόγους που με οδήγησαν σε αυτήν, ενέργεια, η οποία πραγματοποιείται δια της παρούσης επιστολής μου.
Επειδή, η Διοίκηση του Αφεντακείου Κληροδοτήματος έχει πολλαπλασιάσει τα έσοδα του Ιδρύματος καθιστώντας αυτό εφάμιλλο με χρυσοφόρα εμπορική επιχείρηση, αφού όπως προκύπτει από τους απολογισμούς των πεπραγμένων της, τους οποίους δεν υπάρχει λόγος να αμφισβητήσουμε, προέβη σε πολλαπλές και ποικίλου είδους νέες μισθώσεις, έκανε αναπροσαρμογές των παλαιών μισθωμάτων, διεκδίκησε δικαστικά οφειλόμενα μισθώματα σεβαστών ποσών και εισέπραξε μεγάλο μέρος εκ των οφειλομένων. Χαρακτηριστικά, όπως αναγράφεται αυτολεξεί στην έκθεση πεπραγμένων του έτους 2018: «Με την ενοικίαση του Φίλιπ, των δύο καταστημάτων στην Αρμοδίου και την ανάληψη της Εστίας από το Αφεντάκειο τα ετήσια έσοδα αυξάνονται κατά 145.800 €». Ακόμη, προωθούνται περισσότερες μακροχρόνιες μισθώσεις ακινήτων του Ιδρύματος από τις οποίες θα εξασφαλιστούν σε μακροχρόνιο ορίζοντα σημαντικοί και ουσιώδεις πόροι για την ικανοποιητική και εξ ολοκλήρου εξυπηρέτηση των υπαρχόντων καταστατικών σκοπών του. Δηλαδή, πλέον έχουν εκλείψει τελείως οι οικονομικές δυστοκίες και οι πρόσκαιρες ανάγκες που δικαιολογούσαν την μεταβολή της χρήσης του κτιρίου του Γηροκομείου από «Οίκο Περιθάλψεως» σε «Ξενώνα Φιλοξενίας», αφού πλέον υπάρχει σεβαστό ανεκμετάλλευτο και διαρκώς αυξανόμενο οικονομικό πλεόνασμα που μπορεί να εξασφαλίσει την πλήρη επαναλειτουργία του Γηροκομείου, ως Μονάδας Φροντίδας Ηλικιωμένων, όπως ακριβώς αυτό λειτουργούσε από τις 15 Αυγούστου 1950 και συνέχισε να λειτουργεί αδιαλείπτως έως τον Μάρτιο του 2014. Εξάλλου, όπως ακούστηκε στην Κίμωλο από πολύ υπεύθυνα χείλη παρεμφερούς φορέα με το Αφεντάκειο Κληροδότημα, έχουν εξευρεθεί σημαντικότατοι χορηγοί, οι οποίοι ανήκουν στους πιο ευκατάστατους οίκους της χώρας, οι οποίοι δέχθηκαν να συνδράμουν οικονομικά στους σκοπούς του Αφεντακείου Κληροδοτήματος και να εγγυηθούν τη μακρόχρονη λειτουργία του.
Επειδή, διακαής μου πόθος ήταν να διατηρηθεί σε ομαλή λειτουργία και σε τροχιά προσφοράς το ιστορικό πατριωτικό σωματείο με την επωνυμία «Σύλλογος των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια» και σε απόδειξη αυτού πήρα την πρωτοβουλία να φέρω σε επαφή με τον Πρόεδρο του Συλλόγου έναν ξεχωριστό, ευγενή, φιλόπατρη, γενναιόδωρο, ικανό και πολύ άξιο επιχειρηματία τον εκλεκτό συμπατριώτη και άριστο οικογενειάρχη πολύ αγαπητό μου φίλο κ. Αλέξιο Βλαβιανό με τον οποίο η γνωριμία μας στον λατρεμένο τόπο καταγωγής μας την Κίμωλο μετρά ήδη πολλά χρόνια. Αν και όταν μεσολάβησα για την εν λόγω γνωριμία ξαφνιάστηκα όταν ο νυν Πρόεδρος του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια» ήταν αρνητικός να τον συναντήσει, κάτι που δικαιολογεί και το γεγονός ότι η γνωριμία των συγκεκριμένων ανδρών είχε καθυστερήσει τόσα πολλά χρόνια, τα οποία ο κ. Αλέξιος Βλαβιανός επισκέπτεται συστηματικά και για αρκετά μεγάλα χρονικά διαστήματα την Κίμωλο, σήμερα η κατάσταση εμφανίζεται τελείως αντίστροφη. Ο Πρόεδρος του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια» οικειοποιείται απόλυτα ως δική του επιτυχία την σχετική ανταπόκριση των συμπατριωτών μας να παρευρεθούν στις συνεστιάσεις και τις λοιπές εκδηλώσεις που ο Σύλλογος οργανώνει θέτοντας σε δεύτερη μοίρα το μεγάλο δώρο που ο κ. Αλέξιος Βλαβιανός προσέφερε στην Κίμωλο και σε όλους ανεξαιρέτως τους κιμωλιάτες και όχι αποκλειστικά σε αυτόν, ήτοι να προσφέρει προνομιακές εξυπηρετήσεις στις συνεστιάσεις και τις λοιπές εκδηλώσεις του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια», οι οποίες διοργανώνονται σε αίθουσες που τελούν υπό τη δική του επίβλεψη και διαχείριση.
Επειδή, αντί με τις συνεστιάσεις και τις λοιπές εκδηλώσεις του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια» να επιδιώκεται η υγιής κοινωνική διασύνδεση και επανένωση των συμπατριωτών μας με την επαναδημιουργία και την ομαλοποίηση των συνθηκών επαναφοράς και συμμετοχής των όπου γης Κιμωλίων στις θεμελιώδεις δομές και λειτουργίες του υπό κρίση Συλλόγου εκδηλώνοντας συλλογικά και με πράξεις ολοένα και περισσότεροι, ανεξαρτήτως διακρίσεων, τα ιδανικά και τα ιδεώδη που εμφορούν ένα πατριωτικό σωματείο σαν το δικό μας, κάποιοι ξεχνούν τελείως αυτή την αποστολή. Αντίθετα, καπηλεύονται την συγκυρία με μοναδικό αγωνιώδη σκοπό την σύσφιξη των διαπροσωπικών σχέσεων και την επίλυση των προσωπικών διαφορών με τα μέλη μιας ιδιαίτερης κατηγορίας συμπολιτών μας όχι πια ευαίσθητης ή ευπαθούς, αλλά, αυτόκλητα επιφανούς και διακριτής. Έτσι, με το να παραμείνουν αγαστές οι σχέσεις μεταξύ της αφρόκρεμας έχουν την πεποίθηση ότι θεωρούνται και οι ίδιοι μέλη μιας ελίτ κατηγορίας δήθεν αριστοκρατών που δικαιούται να διαφεντεύει τους υπόλοιπους. Αλήθεια, δεν έχετε αναλογιστεί ποιός ήταν ο βασικός λόγος που επέβαλε την νομική μετατροπή του Αφεντακείου από «άσυλο» σε «ίδρυμα»; Είναι ο ίδιος λόγος που επιβάλλει τη διαγραφή της λεκτικής περιόδου «μέλη ευπαθών και ευάλωτων ομάδων». Και η ιστορία, δυστυχώς, δε διδάσκει, αλλά επαναλαμβάνεται. Οι ίδιοι άνθρωποι σε ανάλογες θέσεις για να τελειώσουν αυτό που ξεκίνησαν. Να αφανιστεί οριστικά το Γηροκομείο ως Γηροκομείο και να ανοίξει σαν Πανδοχείο. Λες και οι ίδιοι ως ημίθεοι που είναι δε θα βρεθούν ποτέ στη ζωή τους σε ανάγκη!
Επειδή, θεωρώ επιβεβλημένο να κατατεθεί έστω και την ύστατη στιγμή δικόγραφο κύριας παρέμβασης του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια» στην επικείμενη δίκη που θα κρίνει επί της κατατεθείσης από το Αφεντάκειο Κληροδότημα αίτησης τροποποίησης των σκοπών του εν λόγω Ιδρύματος. Είναι δεδομένο ότι η εν θέματι αίτηση τροποποίησης, όπως έχει αναλυθεί ανωτέρω ασκείται καταχρηστικά και οι περισσότεροι ισχυρισμοί της είναι προφανέστατα αβάσιμοι και καταδολιευτικοί. Λόγω, όμως, της υποκρυπτόμενης συμπαιγνίας και της ταύτισης αθέμιτων συμφερόντων είναι απολύτως αναμενόμενο να μην κατατεθεί καμία παρέμβαση, κάτι που αποτελεί εμπαιγμό όχι μόνο εις βάρος μου, αλλά κοροϊδία ολκής των όπου γης Κιμωλίων, οι οποίοι καλόπιστα πίστευαν τις προφορικές και γραπτές εξαγγελίες των ιθυνόντων του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια» και εξαπατήθηκαν για μία ακόμη φορά. Μόνο στην απίθανη περίπτωση που πρόκειται για τη νομιμοποίηση της κατάθεσης δικογράφου κύριας παρέμβασης στην ένδικη υπόθεση που μας αφορά, ενδέχεται να επαναδιαπραγματευθώ τυχόν ανάκληση της παραιτήσεώς μου από το «Σύλλογο των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια».
Επειδή, παρότι το επιθυμώ ολόψυχα, δεν μπορώ να προσφέρω τίποτα ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια», αφού η προσπάθεια του παραγκωνισμού και της περιθωριοποίησής μου είναι πλέον τόσο έκδηλη και αποδεικνύεται με αδιάσειστα στοιχεία. Εκπροσωπούμε δύο τελείως διαφορετικούς κόσμους. Στα μάτια μου πλέον αν και σέβομαι την ιστορική διαδρομή του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια» έχω την αίσθηση πως πλέον έχει μεταλλαχθεί σε «Σύλλογο Καταδίκης των Απανταχού Κιμωλίων», ενώ δεν του αρμόζει διόλου η επωνυμία «Η Οδηγήτρια» καθώς η Οδηγήτρια προσεύχεται πρώτιστα για τα «μέλη ευπαθών και ευάλωτων ομάδων» και ύστερα για όλους τους άλλους. Έξω από το Σύλλογο ίσως είναι πιο εύκολο να προσφέρω στον εν λόγω Σύλλογο με τον διαρκή έλεγχο των πραττομένων του από ότι αν παραμείνω εντός ενός αλλοτριωμένου Συλλόγου.
Επειδή, η Διοίκηση του Αφεντακείου Κληροδοτήματος έχει εσκεμμένα παραλείψει να ανακοινώσει το χρόνο της μετ’ αναβολή συζήτησης της αιτήσεως τροποποίησης που η ίδια έχει καταθέσει στο Εφετείο Πειραιά για να αποφύγει το ενδεχόμενο άσκησης παρέμβασης από όποιον έχει έννομο συμφέρον. Παρεμπιπτόντως, ενοχλούμαι ιδιαίτερα από την τιμητική και χωρίς ουσία διατήρηση στην επωνυμία του νομικού προσώπου του Αφεντακείου Κληροδοτήματος του χωρικού προσδιορισμού της Νήσου Κιμώλου, αφού πλέον με ευθύνη της Διοίκησής του αποκόβει συστηματικά κάθε δεσμό του με την Κίμωλο, στην οποία γίνεται επίκληση ως αναγκαίο κακό ή από χρόνια συνήθεια. Θα μπορούσε κάλλιστα να ονομάζεται «Αφεντάκειο Κληροδότημα Χαλκίδας» από τον τόπο καταγωγής και κατοικίας του Διευθυντή του ή «Αφεντάκειο Κληροδότημα Λαμίας» από τον τόπο καταγωγής του φύλακα του κτιρίου που μέχρι πρότινος στέγαζε το Γηροκομείο, ή «Αφεντάκειο Κληροδότημα Αθήνας» από την καταγωγή των εκπροσώπων της εταιρείας «Betonpoint», η οποία ανέλαβε το έργο ανακαίνισης και εκσυγχρονισμού του ίδιου κτιρίου ή «Αφεντάκειο Κληροδότημα του τόπου καταγωγής του καθηγητή κ. Γεώργιου Ματσόπουλου», αφού αυτός τελικά παρά τις διαβεβαιώσεις επιμελήθηκε την έκδοση του νέου τόμου των Κιμωλιακών με θέμα το Αρχείο του Αφεντακείου Κληροδοτήματος. Ας μην γελιόμαστε! Αν είχε ρόδες το κτίριο του κληροδοτήματος στην Κίμωλο θα το απέκλειαν και αυτό από την πατρίδα του μεγάλου ευεργέτη Γεωργίου Οικονόμου Αφεντάκη! Μήπως Κιμώλιος προορίζεται για τη συγγραφή του βιβλίου που αναφέρεται στο κλείσιμο του Γηροκομείου; Μα τότε δε θέλουμε να είναι Κιμώλιος για να έχει αντικειμενική γραφή και κρίση!
Επειδή, κάνουμε το μεγάλο λάθος να παραγνωρίζουμε την σοβαρή παράμετρο ότι μοναδικό κρίσιμο μέγεθος για την στάθμιση και διασαφήνιση των σκοπών του Αφεντακείου Κληροδοτήματος είναι η κυριαρχικά η βούληση του ευεργέτη Γεωργίου Οικονόμου Αφεντάκη, η οποία συμπυκνώθηκε στη φράση «Εύχομαι και θέλω εις τον αιώνα τον άπαντα τη συντήρησιν τούτου εσαεί». Ως «τούτου», όμως εννοεί το Γηροκομείο και κανέναν «Ξενώνα Φιλοξενίας» κάτι που ταυτίζεται πλήρως με τις επιταγές του κοινωνικού κράτους, οι οποίες είναι συνταγματικά κατοχυρωμένες. Συνεπώς θα έπρεπε να αποφεύγουμε υπερβάσεις με το να αντικατοπτρίζουμε στη βούληση του διαθέτη δικές μας ιδεολογίες, προσωπικές μας κοσμοθεωρίες και υποκειμενικές μας επιδιώξεις.
Επειδή, «αναξιοπαθούντες Κιμώλιοι ή έλκοντες την καταγωγή από την Κίμωλο» είναι πολύ δύσκολο να εξευρεθούν στην παγιωμένη σημερινή πραγματικότητα, είναι επόμενο ότι τα δημιουργούμενα κενά στην καλύτερη περίπτωση θα καλυφθούν με εισαγόμενους «αναξιοπαθούντες», ενώ στην πιθανότερη εκδοχή, οι κλίνες στο κτίριο του «Οίκου Περιθάλψεως» θα μετατραπούν σε πολυτελέστατο δωρεάν ξενοδοχείο των φίλων και των παρατρεχάμενων της Διοίκησης του Αφεντακείου Κληροδοτήματος κατά την αδέσμευτη εξουσία επιλογής της.
Επειδή, πραγματικά δεν επηρεάζομαι αρνητικά από την εκλεπτυσμένη συμπεριφορά του Προέδρου του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια» Θεόδωρου – Γεράσιμου Μαγκανιώτη, ο οποίος με περισσή ευγένεια και πολιτική αξιοπρέπεια απευθυνόμενος σε εμένα μου είπε «άει στο διάολο πρωί – πρωί» για να αποφύγει τις ερωτήσεις μου που αποκάλυπταν τη μεγάλη προδοσία του Γηροκομείου. Πραγματικά, θα έπρεπε ο ίδιος να φοβάται πολύ περισσότερο καθώς ο διάολος έχει προτίμηση σε άλλου είδους ανθρώπους τους οποίους κυνηγάει όλες τις ώρες και όχι μόνο το πρωί. Το κακό είναι ότι αυτοί με τις ενέργειές τους μπορούν να πάρουν μαζί τους στον όλεθρο και έργα ζωής άλλων ανθρώπων που αποτελούν έργα πνοής για τον τόπο.
Επειδή, το Διοικητικό Συμβούλιο του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια» υπερέβη τις νόμιμες αρμοδιότητές του με το να προχωρήσει αθέμιτα, παράνομα, αναρμόδια και πραξικοπηματικά στην ταχεία λήψη και την ταυτόχρονη υλοποίηση της προαναφερόμενης από 27 Ιανουαρίου 2020 φρικτής απόφασής του δεδομένου ότι τέτοιο θέμα δεν είχε ανακοινωθεί ως αποτελεί απαραβίαστο προαπαιτούμενο ούτε καν ως θέμα συζήτησης στην σχετική ηλεκτρονική πρόσκληση που προηγήθηκε. Αλήθεια, ποιός Δικηγόρος θα προλάβαινε να συντάξει την υπό κρίση αίτηση μέσα σε λίγα λεπτά, αφού στάλθηκε στη Διοίκηση του Αφεντακείου αμέσως μετά τη λήξη της συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια»; Γιατί τέτοια πρεμούρα;
Επειδή, πολλοί θα προσπαθήσουν να αποσοβήσουν και να διασκεδάσουν τα γραφόμενά μου για να μην αποτελέσει ο λόγος μου εμπόδιο στην επιμελημένη συστράτευση ετερόκλιτων παραθεσμικών παραγόντων που τους συνδέουν κοινά κακώς εννοούμενα συμφέροντα και δόλιες φιλοδοξίες.
Επειδή, ορισμένοι άνθρωποι υπερεκτιμούν τις ικανότητές τους ενώ το κύριο γνώρισμά τους είναι το βαρύ μειονέκτημα να δημιουργούν εχθρότητες εις βάρος των συμφερόντων των φορέων τους οποίους εκπροσωπούν. Άλλωστε, όπως λέει σοφά ο απλός λαός στη λαϊκή και αδιάψευστη ρήμα «την προδοσία πολλοί αγάπησαν αλλά τον προδότη ουδείς».
Επειδή, σειρά έχει η έμμεση πώληση του οικοπέδου στη Ψάθη ιδιοκτησίας κατά πλήρες δικαίωμα κυριότητας του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια».
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ
και με τη ρητή επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μου
Υποβάλλω υπεύθυνα και προσηκόντως την έγγραφη παραίτησή μου από τη θέση του Αντιπροέδρου και από κάθε άλλη θέση του Διοικητικού Συμβουλίου του πατριωτικού σωματείου με την επωνυμία «Σύλλογος των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια», η οποία απευθύνεται σε κάθε νόμιμο αρμόδιο όργανο για την άμεση και παραχρήμα αποδοχή της, ώστε η παραίτησή μου να ενεργεί αναδρομικά από την ημέρα υποβολής της παρούσης, ήτοι σε κάθε περίπτωση από το Σάββατο 08.02.2020, όποτε και αν αυτή γίνει αποδεκτή.
Καταδικάζω απερίφραστα και μετά βδελυγμίας την από 27 Ιανουαρίου 2020 δήθεν «ομόφωνη» και χωρίς αιτιολογία απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια», σύμφωνα με την οποία υπεβλήθη αυθημερόν στη Διοίκηση του Αφεντακείου Κληροδοτήματος αίτηση, η οποία ρίχνει στον Καιάδα τα «μέλη ευπαθών και ευάλωτων ομάδων» καταργώντας ουσιαστικά την γνώριμη λειτουργία του «Οίκου Περιθάλψεως» ως Γηροκομείου μετατρέποντας αυτό στην καλύτερη περίπτωση σε Πανδοχείο και καταπατώντας βάναυσα τη βούληση του μεγάλου ευεργέτη Γεωργίου Οικονόμου Αφεντάκη εις τον αιώνα τον άπαντα.
Ζητώ την γραπτή αιτιολόγηση της από 27 Ιανουαρίου 2020 δήθεν «ομόφωνης» και χωρίς αιτιολογία απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια».
Αποκρούω ως μη νόμιμη και καταχρηστική κάθε προσπάθεια επικύρωσης της ως άνω σκανδαλώδους και προδοτικής απόφασης από τη Γενική Συνέλευση του «Συλλόγου των Απανταχού Κιμωλίων – Η Οδηγήτρια», η οποία έχει οριστεί την 9η Φεβρουαρίου 2020 ή σε οποιαδήποτε μεταγενέστερη ημερομηνία η Γενική αυτή Συνέλευση μετατεθεί.
Παρακαλώ, όπως διατηρηθεί πλήρες αντίγραφο της παρούσης στα πρακτικά της προαναφερόμενης Γενικής Συνέλευσης.
Παρέχω την ρητή συναίνεσή μου όπως το παρόν έγγραφο αναδημοσιευθεί εν όλω ή εν αυτοτελές τμήμα στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.
Παραμένω στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου για οποιαδήποτε διευκρίνιση ή περαιτέρω πληροφορία.
Νήσος Κίμωλος, 08 Φεβρουαρίου 2020
Με ειλικρίνεια και με πατριωτικό αίσθημα ευθύνης
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΝΙΚ. & ΑΝΝΑΣ ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗΣ
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.