Οι προβλέψεις για άλμα της ζήτησης νικελίου για μπαταρίες ηλεκτρικών αυτοκινήτων ως το 2030 ενισχύουν το ενδιαφέρον για τα περιουσιακά στοιχεία της ΛΑΡΚΟ που θα πωληθούν σε δύο διαγωνισμούς.Τεράστια ευκαιρία για τη διάσωση της ΛΑΡΚΟ μπορεί να αποτελέσει η διαφαινόμενη ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια της παγκόσμιας βιομηχανίας νικελίου, λόγω της χρήσης του νικελίου στις μπαταρίες των ηλεκτροκίνητων οχημάτων.
Η διάδοση της ηλεκτροκίνησης διεθνώς ενισχύει την ζήτηση νικελίου για την παραγωγή μπαταριών και εκτιμάται ότι θα οδηγήσει σε μεγάλη της τιμής του νικελίου, κάτι που ενδεχομένως εξηγεί το παράδοξο γεγονός της ύπαρξης επενδυτικού ενδιαφέροντος για μια βιομηχανία που ο αρμόδιος υπουργός, Κωστής Χατζηδάκης, έχει χαρακτηρίσει ως «την πιο προβληματική επιχείρηση της χώρας».
Η ζήτηση νικελίου για τον τομέα των μπαταριών θα έχει θεαματική αύξηση τα επόμενα χρόνια, λόγω της χρήσης του στις μπαταρίες ηλεκτροκίνητων οχημάτων. Όπως εκτιμά η Benchmark Mineral Intelligence, η ζήτηση θα ξεπεράσει τους 200.000 τόνους το 2020 για πρώτη φορά και ως το τέλος του 2030 θα έχει εκτιναχθεί σε 1,5 εκατ. τόνους.
Τα ελληνικά κοιτάσματα νικελίου -αν και χαμηλής περιεκτικότητας- είναι εκτιμώμενης αξίας 20 δισεκατομμυρίων ευρώ και υπολογίζεται ότι αντιπροσωπεύουν το 90% των αποθεμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το πρόβλημα είναι ότι η ΛΑΡΚΟ, υπό τον έλεγχο του κράτους από τα τέλη της δεκαετίας του ’90, μετά την κατάρρευση της βιομηχανίας που ίδρυσε ο Μποδοσάκης, έχει χάσει το δρόμο της, όπως έχει συμβεί σε πολλές ακόμη περιπτώσεις όπου το κράτος έκανε τον επιχειρηματία. Τυχαίο δεν είναι ότι από τα παραπάνω αποθέματα, η χώρα μας εκτιμάται ότι αξιοποιεί κοιτάσματα, αξίας μόλις 63 εκατ. ευρώ.
Η ώρα για τη βιομηχανία που, παρά τα οικονομικά της προβλήματα, παραμένει ανάμεσα στους μεγαλύτερους παραγωγούς σιδηρονικελίου στον κόσμο και ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη, φαίνεται πως έχει έλθει, καθώς μέσα στις επόμενες ημέρες, η κυβέρνηση ανοίγει τα χαρτιά της για το μεγάλο ασθενή που έχει χρέη, κυρίως στη ΔΕΗ, και συσσωρευμένες ζημιές άνω των 700 εκατ ευρώ.
Στη νομοθετική ρύθμιση που επεξεργάζεται η κυβέρνηση θα προβλέπεται η υπαγωγή της μεταλλουργίας των 1.200 εργαζομένων στο πτωχευτικό δίκαιο για τις ΔΕΚΟ, που σημαίνει εκκαθάριση εν λειτουργία με την πώληση σε δύο ταυτόχρονους διαγωνισμούς των περιουσιακών στοιχείων, τόσο αυτών που της ανήκουν, όσο και εκείνων που της έχουν παραχωρηθεί (εργοστάσιο Λάρυμνας και ορυχεία).
Στην πράξη θα πρόκειται για επιστροφή στο μοντέλο του 2014, καθώς πρόκειται για την ίδια ακριβώς ρύθμιση με αυτή που είχε τότε εγκρίνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως τη μόνη διέξοδο για να διαγραφούν οι παράνομες κρατικές ενισχύσεις ύψους 136 εκατ. ευρώ, η οποία ωστόσο ουδέποτε εφαρμόστηκε καθώς η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, την απέρριψε.
Η στάση της ΔΕΗ
Σε κάθε περίπτωση, περιθώρια υπαναχώρησης δεν φαίνεται να υπάρχουν. Το δείχνει και η στάση της ΔΕΗ, του μεγαλύτερου πιστωτή της (κοντά στα 350 εκατ ευρώ), σύμφωνα με την οποία ό,τι είναι να γίνει στη ΛΑΡΚΟ θα γίνει μέσα στις δύο επόμενες εβδομάδες. «Δώσαμε στη ΛΑΡΚΟ απόλυτη ημερομηνία συμμόρφωσης την 17η Φεβρουαρίου», ανέφερε χαρακτηριστικά στην συνέντευξή του το Σάββατο στα «Νέα» ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ, Γιώργος Στάσσης, εξηγώντας ότι η ΔΕΗ προσημείωσε ένα ορυχείο της μεταλλουργίας, αξίας 15 εκατ. ευρώ, το οποίο καλύπτει τις οφειλές της μέχρι τις 17 Φεβρουαρίου. «Το χρέος της μέχρι τότε θα έχει φτάσει τα 355-360 εκατ. ευρώ», συμπλήρωσε ο κ. Στάσσης, τονίζοντας ότι «δεν γίνεται όλη η Ελλάδα να εργάζεται για τη ΛΑΡΚΟ».
Οι «μνηστήρες»
Τα προβλήματα της ΛΑΡΚΟ είναι γνωστά. Εκείνο που ίσως δεν είναι γνωστό αφορά στο επενδυτικό ενδιαφέρον για την ταλαιπωρημένη βιομηχανία, το οποίο δεν είναι μικρό.
Πρόσφατα, το πρακτορείο Reuters, ανέφερε ότι για την ΛΑΡΚΟ πιθανώς να ενδιαφέρεται η Global Special Opportunities Ltd, ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς σιδηρονικελίου στον κόσμο. Το διευθυντικό στέλεχος της GSOL, Μάριος Καμχής, είχε δηλώσει στο πρακτορείο ότι η εταιρεία επιδιώκει να αυξήσει την παραγωγή σιδηρονικελίου -που ανέρχεται στους 50.000 τόνους ετησίως- μέσω εξαγορών αλλά και επέκτασης των υφιστάμενων μονάδων της. Η GSOL εξαγόρασε πέρυσι το εργοστάσιο παραγωγής νικελίου της Euronickel στη Βόρεια Μακεδονία.
Το βλέμμα της προς τη μεταλλουργία, φέρεται να στρέφει και η γαλλική IMERYS, μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες διεθνώς στα εξειδικευμένα ορυκτά προϊόντα, που έχει εξαγοράσει από το 2014 την S&B Βιομηχανικά Ορυκτά και της οποίας στελέχη συνάντησε την περασμένη εβδομάδα στο Παρίσι ο Κ. Χατζηδάκης κατά τη διάρκεια του ελληνογαλλικού φόρουμ.Σημειώνεται ότι στον όμιλο της IMERYS έχει εργασθεί ο σημερινός διευθύνων σύμβουλος της ΛΑΡΚΟ, Σπύρος Τζίτζος.
Πρέπει να αναφερθεί, πάντως, ότι η IMERYS δραστηριοποιείται σε εντελώς διαφορετικό τομέα από τη ΛΑΡΚΟ, ενώ ο πρώην πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Ζιλ Μισέλ, μιλώντας σε δημοσιογράφους στην Αθήνα, τον Οκτώβριο του 2017, είχε αποκλείσει το ενδεχόμενο να εκδηλώσει ενδιαφέρον για την ΛΑΡΚΟ.
Κατά καιρούς έχει επίσης ακουστεί ότι τις εξελίξεις σχετικά με τη ΛΑΡΚΟ παρακολουθούν και αμερικανικές εταιρείες, ενώ από τους εγχώριους παίκτες η Mytilineos, που παλαιότερα είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για την ΛΑΡΚΟ, είχε πρόσφατα δηλώσει δια του επικεφαλής της Ευ.Μυτιληναίου, ότι πλέον αυτό δεν ισχύει.
Πηγή : businessdaily
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.